Daaaagen zonder telefoon, ja dat is nog mogelijk in deze moderne technische tijd met onze middeleeuwse draden aan palen langs de weg.Donderdagmiddag, ik had net voor de 15e keer een telefoontechneut bij de aansluitdoos in de telefoonpaal zien prutsen, viel plotseling de telefoon uit.
Nu speelt al veel langer dat we problemen hebben met de internet verbinding. Te traag of de verbinding valt steeds weg. Maar het bleef toch nog steeds een beetje werken.
En al wekenlang zien we telefoonmensen heen en weer rijden en aan aansluitingen prutsen en nooddraden leggen. Nee, dat was niet voor ons, bij ons was alles in orde, volgens heren. Maar de laatste gaf toe dat de telefoondraden bijna verrot waren.
En dan denk ik: vervang die draden dan, dat is goedkoper als wekenlang elke keer weer monteurs sturen.
Maar nu is het over en uit. Niets doet het meer.
Om te kunnen bellen met een portable moeten we eerst een heuvel beklimmen, omdat we bij huis geen verbinding kunnen krijgen. Ook dat nog.
Nadat ik 15 keer de storingsdienst had gebeld en verscheidene keren niet nagekomen beloftes heb moeten aanhoren, nam Diny het heft in handen en dwong bij france télécom een afspraak af.
Een dag later dan beloofd, verscheen toch vandaag een stel alleraardigste jongens die uiteindelijk een stuk kabel hebben vervangen, waarna alles weer goed functioneert.
En als je met een portable zo'n storingsnummer belt, kom je er heel snel achter wat dat kost.
De telefoonmaatschappij van ons portableabonnement belde speciaal om te zeggen dat we snel 65 euro moeten overmaken. Ze konden blijkbaar niet wachten tot de maandelijkse nota. Het bedrag was te hoog.
