Antoon.

 Op reis om zwager Antoon te begraven. Hij is overleden in het verre Gambia, dus was het voor de kinderen nog een heel gedoe om hem en haar naar huis te krijgen.
We zijn zondagmiddag vertrokken richting Roelofarendsveen.

Het weer in Frankrijk was ons goedgezind, het was mooi zonnig weer, een plezier om te rijden. Overnachtingen in st Ybard op een rustige parkeerplek met uitzicht over een meertje en een nacht later op de binnenplaats van een eeuwenoude boerderij waar ze lekkere appels verkochten.
In Belgie was het gebeurd met het mooie weer en we hebben daar de duurste diesel aller tijden getankt. Het is en blijft toch een vervelend en smerig land.

De rondwegen van Brussel en Antwerpen waren gevuld met heel veel voertuigen die desondanks toch allemaal goed door bleven rijden.

Bij Breda en Rotterdam was het ook al veel drukker dan ik gewend ben en leuk vind.
Op de plaats van bestemming een mooie plek gevonden bij een tuinder waar we tegen betaling konden overnachten.
Marcel die ook de reis had ondernomen om afscheid te nemen van ome Toon,  kwam nog even buurten om mij te helpen mijn wiskeyfles leeg te drinken.

De begrafenis verliep mooi en waardig.
Het mooie is altijd dat je de familie weer eens bij elkaar treft. Niet dat ik iedereen gesproken heb, maar toch.
Diny had de moed om in de kerk een mooi gedicht voor te lezen en enkele jeugdherinnering op te halen

Na de aangeboden lunch zijn we weer vertrokken naar de achterhoek. Via een klein veerpontje en smalle binnenwegen gingen we rustig richting Utrecht alwaar we in de fuik van het kruispunt Ouderijn terecht kwamen. Voor de rest was alles goed. Behalve het weer dan! Koud en nat, brrrrr

Wordt wellicht vervolgd.

Sneeuwman.

20 Jaar lang hebben we bijna iedere winter één hele dag sneeuwongemak gehad. Maar nu is ons zelfs dat niet meer vergund. Hoewel, de winter is nog niet voorbij, natuurlijk. Nooit te vroeg juichen of mopperen.

Maar om toch een winters gevoel op te wekken heb ik een beweegautomaat geknutseld, bestaande uit een skieërachtig iets dat kan bewegen als je aan een hendel draait. Erg interessant.
Wie het wil zien moet hier klikken.

Boeren bedoening.

Het is me wat met die boeren tegenwoordig.
Zitten wij als tevreden pensionado's lekker voor het huis van de zon te genieten, kom er een boer, met veel geraas en gevaar voor eigen leven, zijn weiland opschonen. Zo krijgen we ook nooit rust!!!!

En dat niet alleen, wat dacht je van de uitstoot met al de bijkomende vervuiling van land en lucht. CO2, NH3, stikstof, en wat al niet meer. Geen mooie schone elektrische trekker gebruiken, nee hoor gewoon een ouderwetse dieselmotor laten grommen. En dat urenlang achter elkaar. Nergens houden ze rekening mee!
Zo klepelt hij al die mooie braamstruiken die in het weiland staan helemaal kapot en vernielt hij die mooie natuur.

Zo, dat was even wat milieu verantwoord groen gemopper mijnerzijds. Het zal niet weer gebeuren!
Ik lees hier nog niets van dat gezeur over vervuilende boeren die zo snel mogelijk moeten stoppen, al dan niet met een zak vol geld.
Nu gebeurt dat stoppen toch wel, de weinige boeren die hier nog over zijn hebben geen van allen opvolgers, dus dat probleem lost zich vanzelf wel op. Hoe het dan verder moet met het boerenland en onze voedselvoorziening weet ik nog niet.

Verder geef ik hem groot gelijk dat hij zijn weiland niet laat dichtgroeien en overwoekeren door struiken die de koeien niet willen vreten. Die koeien moeten het beste voer krijgen wat er maar groeien wil, want wij moeten straks die koeien weer eten.

(te)Warm.

Gisteren was het de heetste dag van het jaar tot nu toe. 24 Graden gaf de thermometer onder de boom aan. En dan loop je daar, al zwetend met een veel te dikke trui aan, brandhout te sjouwen in de hoop het tijdens één van de komende winters ook weer lekker warm te hebben. 12 Kruiwagens vol houtblokken en houtblokjes heb ik opgestapeld.
Daar kunnen we weer weken mee vooruit als het zover is dat ze droog genoeg zijn om op te stoken.

Niet dat ik de hele dag bezig ben geweest, ik heb het er ook nog wel even lekker van genomen met een biertje in de halfschaduw. Ik moet natuurlijk oppassen dat het niet op echt werken gaat lijken.

Vandaag, 10 graden kouder, nat en winderig, was het ook niet fijn om buiten wat te doen. Maar om toch een tevreden gevoel te hebben, heb ik nog wel een kruiwagen vol aanmaakhoutjes gekapt. Ben ik toch nog nuttig bezig geweest.
Morgen, bij leven en welzijn, komen de laatste stronken aan de beurt.