Veurjoar.

 

Het heeft z'n voor en z'n tegen, dat naderende voorjaar. Aan de ene kant mooi en aan de andere kant minder mooi.

Het mooie is natuurlijk de bloemen die nu weer rijkelijk gaan bloeien. Kijk maar naar de foto van het witte tapijt aan bloeiende madeliefjes. 

Maar het voorjaar vertelt mij ook dat er weer werk aan de winkel is, zoals het maaien van graskanten waar ik met de motorzitmaaier niet bij kan komen. Het lange dorre wintergras moet er af zodat het frisse jonge groen weer kan ontluiken. En daar wordt je moe van, kan ik je vertellen!

En dan ben ik ook nog steeds bezig om de windmolenstormschade te repareren. Enkele molentjes hebben een complete renovatie ondergaan. Die kunnen er weer tegen tot de volgende storm.

Woelig.

 Ruwe stormen mogen woeden....zegt het liedje, maar ik heb het liever niet. Het geeft ongemak en onrust en, niet te vergeten, schade. Het soufflet hier nu zo rond de windkracht 10 en dan zitten we ook nog een beetje in de luwte van de achterliggende heuvel. Een eindje verderop op de kruising, waaide ik vanmorgen bijna van de weg weg.

En dan de molentjes: een kar met paard en voerlieden ligt op de grond te kreunen. En mijn allereerste korenmolen die ik ooit gemaakt heb is van zijn sokkel gewaaid en ligt in de kreukels. Dat wordt weer repareren!

Nee, het zit me ook vandaag niet mee.

En dan loop ik door mijn tuintje en dan zie ik een pasgeboren dood....iets liggen. Ja, wat is het eigenlijk? Wie het weet mag het zeggen. Een konijntje dat door Anka zou zijn uitgegraven (wat wel eens gebeurt) ligt daar niet zo, die zou met huisden haar verslonden zijn.

Afzien.

De camper moet naar de garage voor reparatie omdat bij de 2-jarige keuring iets was ontdekt aan de schokbrekers en de verlichting. Niet fijn natuurlijk, dat gaat weer geld kosten.

Die garage is in Lezat sur Léze, de garage die me, in tegenstelling tot een aantal andere garages in Frankrijk en Nederland, al eens eerder uit de nood geholpen heeft. 

We konden niet allebei weg omdat de Butagasboer de gasciterne zou komen bijvullen en omdat er een pakket geleverd zou worden.

Dus ik hijs dapper de fiets op de fietsdrager en ga op pad. Het is tenslotte maar bijna 20 kilometer. Maar.....er stond wel een stevige oostenwind en de terugweg naar huis was richting.....jawel, het oosten.

En daar komt bij dat wanneer je een dal in fietst tegen de stroom van de rivier in, je de hele weg een min of meer lichte stijging hebt. Het riviertje de Latou, alwaar ik langs moet fietsen, stroomt dus naar het westen. 

En daar komt bij dat ik al maandenlang niet meer op de fiets gezeten heb. Ja, ik ben een echte mooiweer fietser.

Ja maar, zou je kunnen  vragen, je hebt toch een elektrische fiets? Ja dat wel natuurlijk, maar ik moet zuinig zijn op de accustroom, want aan het eind van de rit moet ik natuurlijk nog wel een stevige helling op om thuis te komen. Dus het was trappen geblazen. Maar alles ging prima, afgezien van de zeurende pijn aan mijn k...eh, zitvlak die de kop opstak. Dat is dus het gebrek aan fiets ervaring.

En....aan het begin van de laatste, nogal steile, helling gaf toch nog de accu de geest. Dat stuk heb ik dus, al fiets schuivend, lopend afgelegd. 

Dit alles mag ik toch wel "afzien" noemen. En nu maar afwachten hoeveel de reparatie gaat kosten!

 

Over en uit.

 

De boog kan niet altijd gespannen zijn. Vandaar dat deze kruisboog voorlopig de laatste is die ik gemaakt heb.

De eerste boog was een probeersel dat min of meer wel geslaagd is. Het pistool dat ik als tweede gemaakt heb is (gevaarlijk) kinderspeelgoed dat ik binnenkort aan de buurvrouw zal overhandigen voor haar kleinkinderen, mochten die ooit nog eens uit Wales overkomen. Ik zal er een paar botte pijltjes bij leveren.

Het waren test exemplaren, ook om uit te zoeken welk materiaal het best geschikt is om als boog te dienen. Het moet sterk, buigzaam en veerkrachtig zijn. Ik heb plastic buis geprobeerd, ski materiaal, bambou en andere houtsoorten. Niets van dit spul was echt volmaakt naar mijn zin. Ik ben weer terug bij mijn eerste idee en heb ook deze gemaakt van de bedlatten die ik van een buurman gekregen heb. Sterk en soepel materiaal.

Deze derde kruisboog lijkt iets meer op een echt wapen. Mooi uitgezaagd met goede handgrepen. Grote klasse, al zeg ik het zelf. En hij schiet als de beste, ik raad niemand aan om in de baan van de afgeschoten pijl te gaan staan.

het afvuurmechanisme ligt klaar.

opgebouwd uit twee gelijkvormige planken.

Rotterij.

Soms zit het mee en soms zit het tegen. Ik had al gezien dat een windveer enigszins zijn beste dagen gehad heeft. Kan gebeuren, niks mis mee want alles hoe schoon ook.... enz.

Ik heb bij een timmerman, die in de buurt zijn werkplaats heeft, een mooie plank gevonden die hij voor mij op maat gezaagd en geschaafd heeft. "Wat kost me dat", die vraag moet je dan natuurlijk stellen uit beleefdheid. "Neem maar mee, dan ben ik hem mooi kwijt en staat hij niet meer in de weg" was het niet verwachte antwoord. Kijk, daar hou ik van!

Maar.....toen ik gisteren, omdat het een prachtig mooie zonnige dag was, die verrotte plank los trok zag ik tot mijn ontsteltenis dat de achterliggende balk ook in slechte staat was. Ik kon hem voor een groot deel zo wegkrabben. Hoe nu verder?????

Ik had geen zin om moedeloos bij de pakken neer te gaan zitten dus heb ik alles zo goed mogelijk schoon geveegd en de slechtste plek opgevuld met een stuk hout en zo snel mogelijk de nieuwe plank er voor gespijkerd. De kieren volgespoten met pur schuim en alles goed dicht gekit zodat  het verwoestende water er niet meer bij kan.

Eén van mijn lijfspreuken is: "het zal mijn tijd wel duren". En die tijd wordt natuurlijk steeds korter zodat er vast wel een kern van waarheid in zit.

Ik wilde vandaag alles nog een keer goed in de tweede verflaag zetten, maar zo mooi als het gisteren was, zo slecht is het weer vandaag. Koud en nat! 

Nu wil ik niet al te veel klagen want het kan nog erger. Sneeuw en ijs bijvoorbeeld!

 

Le moulin de la voisine.

 Alles, hoe schoon ook, zal eenmaal vergaan. De psalmdichter zei het al. En hij had gelijk! Niets is hier blijvend. Maar ik doe wel mijn best om het vergaan zo lang mogelijk tegen te gaan.

Ik heb ooit voor het tuinmolentje van de buurvrouw, die naast ons woont op de plek waar de ancien moulin ooit gestaan heeft, een paar nieuwe wieken gemaakt. Maar op plekken waar molens stonden of nog staan waait het altijd helaas onbehoorlijk, wat logisch is, anders zouden de molens daar niet gestaan hebben. 

Dus krijgen die wieken behoorlijk wat voor hun kiezen, om het zo maar eens uit te drukken. Zo erg zelfs dat het asgat is uitgesleten en een heklat afgebroken en weggewaaid is. En, omdat ik altijd graag buurvrouwen een plezier doe, ben ik nu aan het restaureren. Het komt weer helemaal goed.

Zo doe ik op mijn ouwe dag nog ontzettend nuttige dingen.

Wijnen?

 

De broer van de buurvrouw, die wegens scheidingsperikelen tijdelijk ook onze buurman is, is bevriend met een wijnboer uit Sigean, een plaatsje bij Narbonne. Die schijnt daar een uitgestrekte wijngaard te hebben. En omdat de restaurants gesloten zijn blijven die lui zitten met een grote voorraad wijn van wijnjaar 2020. 

Die broer gaat daar wat aan doen en haalt karrenvrachten wijn op om die weer te leveren aan familie, vrienden, kennissen, collega's en ook buren. Het wordt aangeleverd in containers van 5 liter voor een prijsje van iets meer dan 1 euro per liter en wij hebben er twee besteld. Ik neem aan dat het best wel een goede wijn is, anders zouden de buren er niet aan beginnen.

Nu moeten we dus 10 liter wijn op zien te slurpen. Of je een emmer leeggooit!

Ik giet het over in de lege whisky flessen die ik nog wel bewaard heb. Voor alle zekerheid heb ik er een sticker opgeplakt zodat ik me niet zal vergissen. Het zal je overkomen dat je meent de whiskyfles te pakken en er blijkt wijn in te zitten!

schiettent.

Niet geschoten is altijd mis. Wel geschoten is soms raak. Drie van de zes afgevuurde pijlen hebben min of meer de "roos" geraakt. Wie doet me dit na?

Inmiddels staat er al weer een nieuw model kruisboog op stapel. Want al doende leert men en al doende doet men ideeën op hoe het anders moet of beter kan. De keus is uit een plastic boog, een bambou boog, een ski materiaal boog of een boog van welke houtsoort dan ook. Ik ga het allemaal uitproberen.

het patroon is uitgetekend, nu moet er
gezaagd worden.

Het pistool model is zo goed als
klaar voor gebruik. 

Het schiet alleen lang niet zo ver als 
het eerste exemplaar.

Regenmeten.

Regenmeters kunnen kapot. Ze vriezen kapot als je ze bij vorst niet op tijd binnen haalt. Of leeg gooit.

Ik heb van armoe een nieuwe gekocht omdat ik toch wel wil weten hoeveel water er soms uit de lucht valt.

En die nieuwe regenmeter doet het geweldig goed. Ik heb nog nooit eerder een regenmeter gehad die zo snel tot de rand toe gevuld was met regenwater. Binnen een paar dagen is er 40 millimeter opgevangen. Klasse! 

Het grondwaterpeil wordt mooi aangevuld zo.

Het nadeel is wel dat de tuin nu één grote modderpoel is waar ik niet meer veilig kan rondlopen. Al struikelend en uitglijdend moet ik twee keer per dag de kippen zien te bezoeken. 

En een nadeel is ook dat, mede dank zij de stormachtige westenwind, de regen onder de dakpannen doorslaat. Op twee plekken zie ik lekkage en dat is vervelend want dat betekend dat ik op mijn ouwe dag het dak op moet om enige reparaties te verrichten. Straks als het droog is.