Plateau le Beille.

Wat wil je met zo'n stralend voorjaarsweer in oktober? Daar moet je van profiteren en als het kan in de bergen. En dat kan, want de bergen zijn hier dichtbij.
Vandaar dat we een wandeling gepland hadden op het beroemde plateau le Beille.
Om er te komen viel nog niet mee, het ritje dat normaal zo'n 1,5 uur duurt, nam nu bijna 3 uur in beslag wegens een ongeval op de
autoweg. Niet ons ongeval, gelukkig.

Maar boven op die grote heuvel was alles prima voor elkaar, het was
mooi zonnig weer en niet druk. We konden kiezen uit 2 wandelroutes, genummerd 1 en 2. Een lange route en een korte. Dat kan niet missen zou je zeggen, we nemen de korte.
Maar dan moet je dus wel blijven opletten, want als je een bijna onzichtbaar zijpad mist heb je nog een langere route als de eerder versmade lange route 1.
Het verkeerde pad liep totaal de verkeerde richting uit en daalde ook veel te snel.

Toen we eindelijk zo slim waren om toch maar om te draaien hadden we wel nog de grootste moeite om Diny te overtuigen dat het vermoedelijk en heel misschien toch wel echt nodig was omdat we anders beneden in het dal zouden uitkomen, heel erg ver van de camper vandaan. En daar had ze gelukkig ook weer geen zin in.
Want wie zou dan weer naar boven hebben moeten lopen om de camper op te halen?

Maar het is daar wel erg mooi en fijn om te wandelen daar hoog in de bergen, zeker met dit mooie weer.

Ter afsluiting hebben wij 's avonds genoten van een lekkere maaltijd in een nieuw restaurant in Saverdun. Ook niks mis mee.

Op de laatste foto zie een stel, normaal erg heldere en haarscherpe, mannen. Aan het einde van de maaltijd zagen ze er een beetje wazig uit, ik weet niet hoe dat kwam.