Vakantietour.

 een pauze tussen de geurende kruiden.

een mooie zonsondergang in een wijngebied.

het hoogste punt door ons bereikt.

Diny neemt haar broodnodige rust.

En ik natuurlijk ook wel eens.

uitzicht op de Grimselpas toen de zon nog scheen

op de Grimselpas in de dikke mist.

wandelen in het Berner Oberland.

een blik op de st Gottardpas.

de bergen na een frisse sneeuwbui.

kamperen bij de boer in Duitsland.

Kamperen wij een wijnboer aan de Rijn.

een blik op de watervallen van Schaffhausen.

zomaar ergens tijdens een wandeling.

een stevige maaltijd in een Duits restaurant.

teken van leven.

We zijn nog steeds onderweg. 

Via Italie, Zwitserland, Liechtenstein en Duitsland zijn we inmiddels al wel in NL aangeland.

Noodweer.

Woensdagavond was ik om een uur of 12 nog even buiten om kippenhokken en poort te sluiten en om de hond uit te laten.
Aan de oostelijke hemel was een spectaculair weerlichten te zien, om de tien seconden werd heel ver weg de lucht helder verlicht. Dat moest wel een behoorlijk noodweer betekenen en ja hoor, de volgende dag zag ik in la Depéche dat in de Herault en de Gard veel dorpen het hard te verduren hebben gehad waarbij meerdere mensen zijn verongelukt. Dat komt nog al eens voor in die streken door de geografische ligging tussen de middellandse zee en de bergketen van de Chevennen.

Volgens de weerberichten is het ergste rotweer voorbij en dat is maar goed ook want wij moeten daar morgen langs, op weg naar Nederland. Even een omweggetje via Italië, Zwitserland en Duitsland.

Op de foto hiernaast is geen weerlichten te zien, maar waar Anka naar lijkt te kijken is mij een raadsel. Dat lichtpuntje is met het blote niet te zien en toch staat het op de foto. Op meerdere foto's zelfs. Wonderlijk.

Buur-ezels.

Zo vaak komt het niet voor dat er iemand langs komt wandelen en dan ook nog met een hond.
Dat is wel de moeite waard om even naar de draad te lopen om te kijken. Wie weet hebben ze wat lekkers bij zich.

Fifike sa race.

Ik heb het (helaas onbezoldigde) alleenrecht verworven om de tekst bij de Franstalige stripfiguur Fifike sa Race te vertalen in zo grappig mogelijk Nederlands. Waarvan hierboven een voorbeeld.

Dat is in de praktijk nog niet zo makkelijk, maar het is wel goed voor de taalontwikkeling in zowel het Nederlands als in het Frans. En tevens leuk om te doen.

De strip gaat over een muzikant, Pol Vander genaamd die soms vreemde conversaties heeft met Fifike, een hondje van een onduidelijk ras dat vaak rake antwoorden voor ons in petto heeft.

Verder is er soms een tweegesprek tussen "les hommes alumettes", twee lucifermannetjes die hun problemen bespreken en hun diepdoordachte commentaar geven.

Het geheel is bedacht, getekend en geschreven door de striptekenaar/muzikant Marcel Ebbers.

Deze Nederlandstalige strip is te bekijken door hiernaast onder de kop "andere websites om even naar te kijken" Nederlandse Fifike aan te klikken. 

De originele Franstalige site is te zien door "Fifike sa Race" aan te klikken.

Barcelona.

Een impressie van ons reisje naar het verre Barcelona. We hebben daar enkele dagen rondgezworven en veel leuke dingen gezien.

Afscheid op een klein stationnetje, 's morgens in de vroegte.

Een heel grote overdekte markt, alles is ook nog mooi uitgestald.

Een Gaudibewonderaar.

In een groot Gaudipark.

De vreselijk drukke Ramblas, de touristenstraat van Barcelona.
De hele wereld komt daar bij elkaar.

En ze komen ook hiervoor natuurlijk, de grote attractie van de stad.

Uitzicht over een mooi plein met fonteinen, voor het nationaal museum.

Een plafonnetje in het museum.

Twee vreemde vissen in het zee aquarium.

Columbus-standbeeld bij nacht. Hij wijst ons de weg, de zee op.

Ook op de Ramblas op één van de erg vele terrasjes. Een goed plek na een dag zwerven.

Want je wordt erg moe van die Gaudi.

Beetje nat.

Net nadat de zondagswas was opgehangen ging het regenen. Regen, terwijl de zon volop bleef schijnen. Bizar.

Zo bizar dat Broer Jan en ik morgen naar Barcelona vertrekken in de hoop dat daar de zon ook schijnt. Ook om daar dingen te bekijken die volgens anderen mooi zijn.
We zijn benieuwd.

Uitgeteld.

Ik zeg het niet gauw, maar nu toch wel: het is perfect weer.

En het is goed uit te houden in de hangmat onder de dennenboom.

Anka is tevreden met een zonnig plekje in het gras.

Dat het nog lang zo moge blijven, is mijn bede.

Afscheid.

Zoals aan alles komt ook aan vakanties een eind.

Bijna twee en een halve week waren ze hier, Marcel en Sylvie. Maar ja, ook hun plicht roept en dus zijn ze vandaag weer afgereisd.
We hebben heel bijzondere dingen gedaan, tenminste voor ons bijzonder, bijvoorbeeld bbq-en om het maar eens in moderne korte taal te schrijven. Er moest eerst nog zo'n kolengestookt braadapparaat aangeschaft worden. Nog nooit zo'n ding gehad.
Ja, ja, die jeugd van tegenwoordig! Maar het is wel gezellig.

En zo kunnen we het appartement weer klaarmaken voor broer Jan.