Allemaal druk

Te beginnen met de drukte van mijzelf: op dit filmpje kun je zien hoe druk ik het wel niet heb met de Fifikes fabricage.

Zagen, schuren, vijlen, etc. etc. Gelukkig kan een heleboel machinaal gedaan worden.

Wie het ook druk heeft is Anka de hond. Zij houdt trouw de wacht tot er een konijn, nee niet uit de hoge hoed, maar uit het tomatenplantentuintje te voorschijn komt. Ze heeft het konijnenhol al een stuk na gegraven, in de hoop enkele smakelijke malse jonge konijntjes te kunnen verschalken.

Ten koste van een paar tomatenplantjes, dat dan wel weer. 

Ook de wegwerkers van ons departement maken zich druk met het opknappen van het weggetje langs ons huis. Met een nieuwe teerlaag en wat grint kunnen we weer een poosje verder, hopen we.

Druk.

Nederland mag dan in de ban zijn van de wolven die daar gesignaleerd zijn, in Esplas is in een schuur een hele roedel Fifike's in aanbouw aangetroffen. Er wordt nog driftig aan geschaafd en geschuurd.
Gelukkig schijnen die totaal ongevaarlijk te zijn.

Een andere wolfachtige heeft het ontzettend druk met het verjagen van allerlei vogelgespuis uit de kersenboom. De vroege kersen worden langzaam rood, een week of drie later dan andere jaren.
Dit jaar lijkt het er op dat we er zelf niets van mee krijgen, ondanks de oplettendheid van Anka. De vogels komen er massaal op af om de nog onrijpe vruchten af te plukken.
Dat is gelukkig niet ieder jaar het geval, soms hebben de vogels genoeg ander voedsel en blijven ze van de kersen af. Maar nu dus niet. De natuur zit soms raar in elkaar!

Onverwacht.

Nee, niet onverwacht maar toch wel plotseling kregen wij het bericht dat Annie, de oudste zus van Diny, was overleden.
En wat doe je dan? Ja, dan stappen we maar weer in de camper om de lange reis naar het noorden te ondernemen. We hoefden ons niet echt te haasten want de begrafenis was bijna een week later gepland.

Dus konden we ook nog even bij Marcel en Sylvie langs om zijn zoveelste verjaardag mee te vieren. Tevens konden we onze Achterhoekse familiebezoekronde maken. Niet dat we iedereen gezien hebben, maar toch wel een heleboel.
En niet te vergeten: even bij de Hema en de AH langs voor enige onmisbare aankopen. Jammer genoeg hebben we deze keer de viskramen gemist, zodat we zonder een zoute haring geproefd te hebben weer op huis aan moesten.

We troffen het met het weer in Nederland, de zon scheen bijna de hele week en het was lekker warm.

De dag na de begrafenis besloten we om maar weer eens richting zuiden te trekken. Rustig rijdend  door Duitsland, Luxemburg, de zonnige Vogezen, de regenachtige Jura en de zonnige Ardéche, zijn we in vier dagen weer heelhuids thuis aangekomen, alwaar het ook al snel kloteweer was. Zuid-frankrijk onwaardig!

Vermeldenswaardig vond ik de overal verschillende prijzen van de dieselolie. Ik heb getankt voor 1,40 tot 1,50 euro per liter in la douce france, 1,20 euro in NL en 1,00 euro in Luxemburg. Verschil moet er zijn in het verenigde europa.

De twee jongste zusjes.