Veuls te warm!
Ja, tussen de bedrijven door kon er nog een stoepje betegeld worden. Steeds maar wachten tot de achterkant van het huis in de schaduw lag en dan de kans waarnemen.En weer eens de tandarts opzoeken. Het is gelukkig niet zo dringend als de vorige keer, een verloren vulling moet gedicht worden.
Ik bel vanmorgen voor een afspraak en ik krijg me toch een verhaal te horen van hun antwoordapparaat! Heel lang, heel snel en heel onverstaanbaar. Tenminste voor zo'n onnozele fransprater als ik.
Ik moest toch naar het dorp om boodschappen te doen en ging bij de tandarstpraktijk langs om zo een afspraak te krijgen. Om half tien was er niemand te bekennen, vakantie zeker. Vandaar dat lange verhaal.
Na de supermarkt nog maar weer een poging gewaagd, je weet maar nooit. En waarachtig, een mij onbekende jongeman kwam aan de balie en vroeg me wat ik kwam doen. Ik vertelde mijn probleem en hij nodigde me uit om mee te lopen en op de behandelstoel te gaan liggen!!!! Huuu ???!!
"Ja" zei hij "laten we meteen maar even kijken, dan zijn we er van af".
Bleek die jongeman, die me sterk aan mijn achterneefje Sebastiaan deed denken, mijn nieuwe dentist te zijn. Hij stelde zich voor als dokter Tchorowski-Pellizzari. Eh ja, dat dacht ik ook! En nee, dat heb ik niet zo maar onthouden, ik heb zijn visitekaartje hier voor me liggen.
Hij drukte er een noodvulling in en volgende week gaat we het afmaken.
En mijn nieuwe draaivogeltje vindt nog steeds dat het niet hard genoeg waait om echt te draaien.
