Dankzij de grote goedheid van onze geweldige president Macron mag ik op mijn oude dag nog meemaken dat ik een mondmasker moet dragen als ik naar de supermarkt moet.
Na maanden gesteggel en gezeur, vooral tijdens het hoogtepunt van het virus, over de wenselijkheid, de onwenselijkheid, de beschikbaarheid en de gevaren van het dragen van een mondkapje is nu eindelijk de kogel door de kathedraal. Ja het moet voor ons aller veiligheid.
En dat terwijl we hier in de Ariége weinig besmettingen gehad hebben. Maar ja, de gevreesde tweede golf komt er aan.
Meer dan 70 jaar heb ik alle griepgolven zonder griepprikken en maskers overleefd. En ik ga er van uit dat ik daardoor behoorlijk wat weerstand heb opgebouwd.
En zo niet, ooit ga ook ik ergens aan dood.
En ja, ik weet dat ik een mondkapje draag die de neus gelukkig vrij laat. Dat ademt wel zo prettig.
