Bekering.

 

De voorjaarsganzerik bloeit ook volop in ons gras/onkruidveld. Met dank aan de app "plantnet" kan ik er eindelijk achter komen wat er allemaal groeit en bloeit in de tuin. Dat is dan weer een voordeel van deze app-jes tijd. Ja, ja, we gaan met de tijd mee!

En ik moet gered worden. Volgens de Franse versie van de jehovagetuigen tenminste. Er lag een aan mij persoonlijk gerichte brief ik de bus  met de oproep dat ik toch nodig de bijbel moet gaan lezen. En ze willen er graag met mij over praten. Wellicht hebben ze wel gelijk, maar ik ga er toch maar niet op reageren. Ik weet wel wat er in staat, ik heb het boekwerk meermalen van kaft tot kaft gelezen en ik ben van mening dat het niet voor mij geschreven is.

Amen!

Klusje.

Wat zal ik nu nog eens gaan doen? Het kasteel is bijna klaar, zoals je op het blog modelbouw kunt zien.

Ik dacht er over om maar eens gras te gaan maaien, dat begint ook al weer te groeien. Maar als je dan zo door de tuin loopt en het tapijt aan bloeiende bloemen ziet, vergaat je de lust. 

Duizenden madeliefjes en vergeet-mij-nietjes bedekken het grasveld. Nee, dat ga ik voorlopig nog niet afmaaien. Dan maar een ander klusje zoeken.

Even naar het gemeentehuis fietsen bijvoorbeeld, om een handtekening en een officieel stempel te halen op het formulier dat aan moet tonen dat wij nog steeds in leven zijn. Mocht dat niet zo zijn dan stopt de sociale verzekeringsbank met het overmaken van ons pensioen. En dat moet niet.

Kalf/put.

 Als het kuiken vermoord is, dekt men de ren af. Zo kan het spreekwoord ook luiden.

Het klopt niet helemaal, want dit is een andere ren als die waarin het kuiken om zeep is gebracht. Maar, optimistisch als ik ben, ik ga er van uit dat alle eieren in de broedmachine deze keer wel uit komen en dan het ik een grotere veilige ruimte nodig om alle kuikens in onder te brengen. Dus, ook kippen fokken is vooruitzien, net als regeren. Hoewel ik deze gave dat bij de huidige regeerders wel eens mis.

Deze ren was ook al eens het mikpunt van een havik aanval. Het was toen afgedekt met een nylon vogelnet waar hij in volle vaart recht doorheen dook en dus het net kapot scheurde en tevens een kip vermoorde. Dat lukt hem bij deze afdekking van fijn gaas vermoedelijk niet.

Zielug.....

 

Hedenmorgen om 7.00 uur werd ik ruw gewekt door paniekerig gekakel van de kippen en het geblaf van de hond. Dat is niet pluis, was mijn eerste gedachte. Er is onraad bij huis. Dus stapte ik huiverend met het goede been uit bed, trok mijn sloffen aan en heb mij moedig naar buiten gewaagd. 

De hond rende luid blaffend naar de kippenren, daar moest het probleem zich voordoen vermoedelijk. En ja hoor, ik zag een torenvalk wanhopig fladderen om uit de kuikenren te ontsnappen. Hij had zich door de (te)grove mazen van het gaas heen gewrongen om het enige kuiken dat mij nog restte, te vermoorden en op te peuzelen. Tot zijn grote geluk lukte het hem om tijdig te ontsnappen, net voor dat ik bij hem was. Anders had ik met twee dode vogels gezeten.

Ter compensatie heb ik de broedmachine maar weer ingeschakeld om zeven kipppeneieren, twee eendeneieren en twee ganzeneieren uit te broeden. Op hoop van zegen maar weer.

Druk, druk, druk.

De boeren vlaaigen over 't laand Op klaai op zoavel en op zaand Want elk en ain het 't veujoar in de kop.

Deze wijze woorden van Ede Staal, de helaas te vroeg overleden beroemde Groninger zanger, bezingen wat ik vandaag ook zag. De boeren zijn vanwege het mooie weer helemaal wild geworden en rijden met hun grote trekkers af en aan over het smalle weggetje langs ons huis. Er moet gefreesd, geploegd en gezaaid worden!

Ook ik heb daar een beetje last van, ik heb onkruid geplukt en voor de eerste keer dit jaar het gras gemaaid.

En, niet te vergeten, ik heb gaatjes gezaagd voor de ramen in mijn chateau maquette. Ook belangrijk, natuurlijk.

Oude tijden herleven.

 

Het kasteel van Esplas is al lang geleden vervallen tot een ruine. In 1920 heeft een felle brand het gebouw verwoest.

Er is weinig van overgebleven, één wazige foto hangt nog in de woning van de huidige eigenaar. Daaraan kun je zo'n beetje zien hoe het er uit heeft gezien in de glorie tijd.

En aan de hand van die foto en door het secuur opmeten van wat er nog staat, probeer ik nu een maquette op een schaal van 1 op 50 te bouwen om het verleden een beetje te laten herleven. Zodat men echt kan zien hoe het werkelijk was.

Daar ben ik wel weer een poosje mee bezig.