Ei, ei.

Het is weer voorjaar, de vogels beginnen weer te nestelen en te broeden. Dus is het ook weer tijd om voor nieuwe kippenaanwas te zorgen.

Mijn eigen hanen zijn helaas een te vroege dood gestorven, dus het uitbroeden van de eigen kippeneieren zat er niet in. Dat gaat niet zonder haan, dat wordt niet wat, zoals vermoedelijk wel bij iedereen bekend is.

Dus kippencollega Ruud heeft, toen wij weg waren met de camper, ergens ver weg in de rimboe broedeieren opgehaald bij een liefhebber die kippen van het ras Marans fokt. Een Frans ras dat bekend is om de mooie donkerbruine eieren die ze leggen.

Hij heeft er toen 22 eitjes in de broedmachine gelegd, waarvan gisteren de eersten zijn uitgekomen. Die zitten inmiddels lekker onder de warme lamp. Daar zitten ze mooi en worden ze goed verzorgd.

Nu moeten we later nog zien dat we ze eerlijk kunnen delen.

Tuinwerk

Eindelijk maar toch. Het was lang wachten op droog weer om de aardappelen te kunnen poten. We zijn laat dit jaar. Gelukkig had ik voor de regentijd het land al gefreesd en bemest, dus dat hoefde niet weer. Want met de trekker op het land komen is nu niet aan te bevelen. Die zakt er decimeters diep in weg, zo nat en zacht is de ondergrond nog.

Maar ze zitten erin, de aardappelen en de uien en de tomaten en de worteltjes. Wat er nog meer in moet zien we nog wel.

Ook hebben we meteen maar op de markt de geraniums, petunia’s en de vlijtige liesjes gekocht en de bloembakken daarmee vol gepoot. Hebben we in de zomer weer een fleurig terras.

Paddestoelen

Het is hier momenteel zo nat van al die regen van de laatste tijd, dat de paddestoelen uit de grond bruisen. Ik meende dat die alleen in het najaar groeien, maar Ruud had me al gezegd: ze zijn er ook in het voorjaar en als je paddestoelen vindt in jouw weiland dan moet je me bellen.

En ja hoor, ik zag vandaag een grote heksenkring in het gras met die eetbare(?) vruchten.
Dus ik bellen en een poosje later was Ruud er al. Hij is een kenner en een liefhebber. Hij zag tenminste direct dat het eetbare exemplaren waren, de weide-en-nog-wat paddestoelen.

Dat kan hij wel zeggen, maar wij wagen ons er niet aan. Dus hij mocht ze plukken en meenemen. Ze groeien wel weer aan.

Op de foto doet hij net of hij ze rauw lust, maar ik weet wel zeker dat Ena er in haar keuken eerst een toverformule over uitspreekt om ze echt lekker te maken.

het afscheid

Het officiële afscheid van Jos en Paul de Louw ligt inmiddels alweer achter ons. Oficieel maar nog niet echt, want ze zijn nog niet weg. We zien elkaar vast nog wel eens voor ze definitief vertrekken naar hun nieuwe appartement in hun mooie Brabant.
Ze hebben voor hun vrienden en dus ook voor ons, een gezellig afscheidsetentje georganiseerd bij Ena en Ruud. En die weten wel hoe ze daar mee aan moeten. Lekker!

huwelijksreis

Hiervoor hebben we de lange koude reis ondernomen.
Ruben en Annelies, nogmaals veel geluk gewenst.

En weer terug.

Ja hoor, we zijn er weer.

Na een enerverende reis en een te kort verblijf bij familie en vrienden zijn we weer heelhuids terug op de basis.

We hebben ons onderweg door winterse sneeuwbuien, najaarsstormen, voorjaarsregens en ook nog door bijna zomerse temperaturen geworsteld. De route planner bracht ons weer door mooie, onbekende gebieden van het grote frankrijk. We doen er zo maar drie dagen over om van zuid naar noord te komen. En dan moeten we ook nog niet treuzelen. De terugreis via de prachtige kust van Normandie duurde nog langer.

Kleine smalle weggetjes laten zich nu eenmaal niet snel berijden met de camper.

En ook was het nog maar april, we waren niet alleen. Andere campers kom je altijd en overal tegen. Vooral aan de kust.