Eindelijk maar toch. Het was lang wachten op droog weer om de aardappelen te kunnen poten. We zijn laat dit jaar. Gelukkig had ik voor de regentijd het land al gefreesd en bemest, dus dat hoefde niet weer. Want met de trekker op het land komen is nu niet aan te bevelen. Die zakt er decimeters diep in weg, zo nat en zacht is de ondergrond nog.
Maar ze zitten erin, de aardappelen en de uien en de tomaten en de worteltjes. Wat er nog meer in moet zien we nog wel.
Ook hebben we meteen maar op de markt de geraniums, petunia’s en de vlijtige liesjes gekocht en de bloembakken daarmee vol gepoot. Hebben we in de zomer weer een fleurig terras.
