40 jaar zijn we inmiddels getrouwd. En nog steeds bij elkaar en zoals het er naar uitzien hebben we geen van beiden de neiging dat te veranderen. Dus gaan we maar op naar de 50.
We moesten ineens denken aan wijlen (schoon)vader Jansen. Een vroom man van weinig woorden. Hij heeft eens, tot onze grote verbazing en vreugde, op gedragen toon een passend gedicht geclameert bij een gelijksoortig jubileum.
Veertig gouden huw’lijks jaren
Zijn aan u voorbij gegaan
En voor hetgeen gij mocht ervaren
Kunt gij dankbaar opwaarts staren.
Juichend, god heeft welgedaan.
Dat dit gedicht nu helemaal woordelijk uit ons hart gegrepen is kan ik niet zeggen. Wel dat we gelukkig zijn dat we deze mijlpaal toch maar weer hebben mogen meemaken.