Je schrikt toch wel even als je een levensgrote slang van zeker 1,5 meter lengte op je af ziet komen.
We zaten rustig op ons terras van het mooie weer te genieten toen plotseling dat beest op ons af kwam rennen.
Rennen ja, ze hebben dan wel geen poten maar je weet niet hoe ongelooflijk snel dat gebroed kan zijn.
Ik had nog net tijd om een bezem te grijpen en hem een slinger te geven.
Pisnijdig kroop hij toen in de oleander om daar mij al sissend kwaad aan te staren.
Het is geen giftig exemplaar (hoop ik) maar toch zijn we er niet erg blij mee. Maar het is gewoon een van de zegeningen van het zuiden.
En aan Anka heb je dan ook niks want die heeft er een heilig respect voor.
Ik heb er maar niets over verteld aan Marcel en Sylvie die een paar dagen vakantie bij ons doorbrengen.
