Onze goede vriend Paul de Louw is op 11 december overleden. Hij is onze tweede vriend dit jaar die geveld is door de gevreesde sluipmoordenaar die, soms ook nog te vriendelijk “mijnheer”, Alzheimer wordt genoemd.
We denken nog regelmatig terug aan de periode dat hij en zijn geliefde echtgenote Jos hier in het zuiden woonden. We herinneren ons zijn vele (soms erg schuine) grappen, zijn goedlachsheid, zijn goedgeefsheid, zijn gemopper soms ook nog.
We vonden het erg jammer dat ze, noodgedwongen, weer vertrokken naar Nederland.
Moge hij rusten in vrede en we wensen Jos veel sterkte.
Vandaag kregen we het bidprentje toegestuurd, waarvan ik een deel van de tekst hier onder weergeef.
