Er was een uitnodiging om mee te doen aan de lotto in Esplas. Daar zijn ze hier gek op in het zuiden want alles en iedereen organiseert wel een lotto, tot de brandweer toe.
En ik dacht, een loterij, och ja ik zal er eens aan mee doen want dan weet ik ook hoe dat gaat. Nog niet eerder gedaan.
Dat weet ik dus nu inmiddels wel.
Het blijkt een bingo-avond te zijn. Een feestzaal stampendevol met goklustige mensen die van heinde en ver zijn gekomen. Nu heb ik al nooit graag aan bingo mee gedaan, maar deze avond had ik het wel heel erg moeilijk."Quatre-vingt-seize, eh vier maal twintig plus zestien, oh ja zesennegentig".
"Soixante-dix-neuf, eh zestig plus tien plus negen, oh ja negenenzeventig".
Ik zal jullie vertellen, dat valt echt niet mee, vooral als die getallen ook nog op z'n zuid-frans worden uitgesproken. Ik had drie kaarten gekocht, dus dat duurde allemaal veel te lang voor ik de cijfers ontdekt had. Een aardige buurvrouw wees me zo nu en dan een getal aan dat ik gemist had.
Na 4 ronden heb ik met beginnende koppijn de pijp aan maarten en de kaarten aan mijn buurvrouwen/mannen gegeven. Zij waren er wel blij mee.
Toen ik vernam dat er wel 12 rondes zouden worden gespeeld ben ik tijdens de korte pauze afgenokt.
Wel jammer van de prachtige prijzen die er te winnen waren. Maar mijn buurman die ik één van de kaarten gegeven had beloofde plechtig dat als er een prijs op zou vallen, deze toch voor mij zou zijn.
Erg sympathiek!
