Marcel en Sylvie zijn een paar dagen met de camper op pad, de bergen in. Ze treffen het met het warme weer.
Ook de kippen treffen het want nu hun hond ook mee is, kunnen ze weer rustig rondscharrelen in de tuin
Ik zelf neem de kans waar om even rustig de dakgootplank te schuren en in de lazure te zetten zodat weer een beetje minder haveloos lijkt.Zo blijft er altijd wel weer wat te doen.
Ik mag nog van geluk spreken dat ik dit nog kan en mag doen.
Eergisteren was ik ergens anders aan het knutselen om een verstopping op te lossen. Bij het opstaan uit een geknielde houding stoot ik mijn inmiddels erg dun behaarde hoofd snoeihard aan een dikke rozenstam met erg scherpe doorns.
De gevolgen waren niet mis, uit een grote schram gutste mijn kostbaar bloed ter aarde. Het koste een halve rol closetpapier alvorens dit bloeden gestopt was.
En ja, het gaat wel weer, dank jullie voor de belangstelling.
