Mijn vijverpompje was helaas drooggekookt tijdens onze afwezigheid en de vissen snakten naar verse lucht in het water. De kikkers niet, die vonden het wel best zo, maar die kunnen dan ook prima op de wal leven en lawaai maken.
Maar gelukkig is er altijd nog "malle Peetje", zoals vriendje Peet zich zelf soms heel erg oneerbiedig maar wel toepasselijk noemt. Hij heeft een schuur vol met prima, goede, minder goede en soms zelfs waardeloze spullen.
Maar toen ik hem tijdens mijn periodieke koffie/bier/gezelligheids bezoek vroeg of hij soms een vijverpompje in de aanbieding had, sprong hij overeind en toverde een prachtig antiek exemplaar tevoorschijn.
Krekwakwol!
En op mijn aarzelende vraag wat het moest kosten, vertelde hij dat hij blij was dat hij er van af was.
Kijk, zulke mensen, daar moeten we er meer van hebben. En mijn vissen kunnen weer vol dankbaarheid verse lucht happen.
