Johannes de Heer schreef het al en hij had gelijk.Zelfs de prachtige beeldjes die ik ooit heb gemaakt ontkomen er niet aan. De rotterij veroorzakende elfenbankjes groeien weelderig. Het einde nadert met rasse schreden!
Het zal dan wel niet echt uit liefde voor Jezus gemaakt zijn, kreeg ik te horen. Want dat houdt zijn waarde en blijft eeuwig bestaan.
Vergankelijk zijn ook mijn kiezen. Ik dacht even naar de tandarts te gaan om een noodvulling te vervangen door een echte.
Blijk ik daar anderhalf uur met open mond (nee niet van verbazing) in die stoel te moeten zitten om een wortelkanaalbehandeling te ondergaan. Dat valt niet mee!!!!!
Wat wel meeviel was het weer van gisteren. De zon scheen zo uitbundig en voorjaarsachtig dat ik een hele poos met de "bloote pense" ofwel, om het netter te omschrijven, met ontbloot bovenlijf voor het huis heb kunnen zitten bruinen.
Zo valt er altijd wel weer iets positiefs te schijven.
