Dinsdagavond 7 uur begint de grillade, zo stond op de uitnodiging. En om 22.30 uur wordt het st. jeansvuur ontstoken. Een oude traditie wordt in ere hersteld. Komt allen!
Net na de langste dag, bij de zonnewende, werd er in frankrijk feest gevierd en een groot zuiverend vuur ontstoken om voorbereid te zijn op de komende oogstwerkzaamheden. Echtparen met kinderwensen en jongeren op vrijersvoeten, iedereen die maar wat te wensen had sprong door het vuur of danste er omheen. Kortom, een heel nuttig gebruik.
Ik vermoed dat de oorsprong van dit feest in het verre grijze heidense verleden ligt en dat er later een roomse heilige aangeplakt is. Leer mij de paus kennen.
Wij gingen pas om kwart over zeven weg, met bestek en borden in een plastic zak, want die moeten we altijd zelf meebrengen van huis als er wat te eten is.
En ook weten we inmiddels wel dat het altijd later wordt, die aangegeven tijden zijn indicaties. Maar een half uur later, dat kan toch niet veel te vroeg zijn?
Toch wel, we waren weliswaar niet de eersten maar ook zeker niet de laatsten. En ook die waren ruim op tijd voor het aperitief.
De lekkere gegrilde worsten waren om een uur of 9 klaar en die werden genuttigd met een stuk vers stokbrood. Lekker uit de vuist, glaasje wijn er bij, lekker weer, mooi uitzicht, kortom, het leven is goed.
Gelukkig had ik voor alle zekerheid ons bestek al in de auto gelaten, want ik wist het niet helemaal zeker.
Na nog een tweede worstje, een stukje kaas en diverse gezellige keuvelgesprekken, keken we elkaar aan. "Als ik nu alvast vooruit loop," zei Diny "dan kom jij me onopvallend even later achterna". Om hier nog te blijven zitten tot het vuur ontstoken wordt was ons net te veel. We zijn niet zulke kletsers.
Dus gingen we even naar huis om een kopje koffie te drinken en zijn we om half elf er weer naar toe gegaan om bij het vuur te kijken.
Maar......er was nog niemand te bekennen bij de vuurplaats en iedereen was nog fijn aan het kletsen en drinken op het terras bij de salle de fêtes.
Toen zijn we maar weer naar huis gegaan en heb ik een oorlogsfilm gekeken die op de tv was: il faut sauver soldat Ryan. Die had ik nog nooit gezien.
