Het is alweer een poosje geleden dat ik onze enige overgebleven snatergans heb weggegeven aan de franse buren van Ruud en Ena.
Wij waren zat van die lawaaischopper en zij wilden hem wel graag hebben.
Iedereen tevreden, zou je zeggen.
Vandaag belden die brave mensen op met de boodschap dat ze binnen drie kwartier bij ons langs zouden komen. Wat zou er aan de hand zijn?
Het bleek dat onze gans vader was geworden en 6 schattige nakomelingen had. Dat heb ik altijd kunnen voorkomen, want wat moet je met een stel jonge ganzen.
Maar dat ligt bij fransen toch wat anders. Zij waren erg blij met die jonkies en ze waren nog blijer toen ze een paar maanden oud waren.
En hun blijdschap wilden ze delen met de goede gever van vader gans.
En nu ligt er dus een mooie, grote en vooral geslachte gans bij ons op tafel.
Dan komt goed uit, want Marietje is specialiste haantjes braden en zal zich ook wel redden met een vette gans. Hoop ik.
