Het is schoolvakantie in Nederland en als gevolg daarvan hebben we weer eens gasten.
Nicht Jolanda is, zo als de traditie wil, met één van haar kinderen (nu de jongste, Esther) afgezakt naar het zuiden.
En dat is gezellig.
Ook traditie is dat ik dus samen met hen een toeristisch rondje doe. Eigenlijk een herhaling van de vorige keren. Alle kinderen krijgen ongeveer het zelfde te zien.
Vandaag was dat de grote grot van Mas d’Azil, de kruiswegstatie een eindje verderop en de Mohair boerderij in Camarade.
Over die mohair en vooral de wol leverende Angorageitjes moet ik nog even nadenken. Daar kom ik op terug.
Op de foto zie je die grote grot en als je goed kijkt zie je ook nog een paar menselijke figuren. Dat zijn nu Jolanda en Esther.
