De afgelopen 13 jaar heb ik er absoluut geen tijd voor gehad, maar nu eindelijk was ik in de gelegenheid om weer eens een vogeltentoonstelling te bezoeken. Vroeger, in mijn vorige leven, ging ik er vaak naar toe. Zelfs bracht ik daar mijn parkietjes naar toe om ze te laten keuren op hun mooie veren.
De sporthal van la Tour de Crieu, een dorpje bij Pamiers, hadden ze ingericht als TT-ruimte. En ik moet eerlijk zeggen, het viel me mee! Vaak zijn dat soort evenementen hier een slap aftreksel van de strak geregisseerde tentoonstellingen in Nl.
Maar het mooie van dit evenement vond ik dat er geen vogeltjes ieder voor zich in een kooitje zaten om zo veel mogelijk punten te schoren voor een eerste prijs, maar dat ze met meerderen, soort bij soort, in grote kooien konden rondvliegen. Gewoon een tentoonstelling, kijk eens hoe mooi die vogels zijn. Niks geen bekers te winnen.En dat sprak me wel aan, en meerderen met mij. Er werden zoveel bezoekers verwacht dat ze zelfs nog een weiland nodig hadden als parkeerplaats.
En nee, ik heb geen parkietjes gekocht, kippetjes nog goudfazanten en zelfs geen mandarijneendjes. Hoewel ik er lang bij heb staan kijken, zo van: doe ik het of doe ik het niet.
