woensdag 30 april 2014

Catalonië.



Ik wilde eigenlijk schrijven dat we een paar dagen naar Spanje geweest zijn. Maar dat vinden de mensen daar niet prettig. Ze hebben veel liever dat ik "Catalonië" schrijf. Dit gezien de vele Catalaanse vlaggen die we aan de huizen hebben zien hangen.
Maar dit terzijde.

Drie dagen zwerven door het noordoosten van Catalonië, dat is een prachtige bezigheid.
Rijden over een smalle bochtige kustweg die dicht aan het water van de Middellandse zee ligt, alleen dan wel op 50 meter hoogte. Het uitzicht is prachtig maar bij het water komen is er niet bij. Er is trouwens ook bijna geen strand te vinden aan dat deel van de Costa Brava, het is allemaal rotskust met steile afgronden.

En later zijn we weer het binnenland ingetrokken, naar de serra's, de grote, woeste en vooral lege hoogvlaktes die je in heel Spanje kunt tegenkomen. Urenlang rijden over prima wegen zonder dat je een dorpje of een mens tegenkomt, je zou je bijna een eenzaam mens gaan voelen.

En dan die zon, die heerlijke zon die daar volop schijnt. En die mooie plekjes waar je al koffieleutend kunt genieten van mooie uitzichten, wat wil een mens nog meer.
Een mens die meent dat hij ook weer veel te snel naar huis moet, alwaar het pijpenstelen regent.