In tegenstelling tot andere zondagen heb ik mijn wandeling maar eens 's middags gelopen.
Het was niet zozeer mijn idee, maar Diny wilde eens wat anders en dat andere was dat ze ook wilde wandelen.Geen probleem voor mij natuurlijk en zo kwam het dat we zo maar een uur of vier door een heel groot bos hebben gewandeld.
Niet eens zo heel ver hier vandaan, in de buurt van Lissac, waar ook het overbekende eucalyptusbos groeit.
Op de bovenste foto zie je mij bezig een eucalyptusboom te bewonderen, een heel aparte boom die in de winter zijn bladeren houd en in het voorjaar zijn schors verliest.De beide andere foto's getuigen er van hoe ver het was. De rustpauzes kwamen goed van pas.
