Gratiferia

Dat betekent zoiets als een gratis markt.

Het is dan de bedoeling dat je daar kunt neerleggen wat overbodig is en je kwijt wilt  en pakken wat je nodig hebt. Weggooien kan altijd nog.

Een sympathiek idee, lijkt mij. Het was voor de eerste keer in Brie en alles was nog ontzettend kleinschalig, maar wie weet gaat het groeien.

En dan was er ook nog het initiatief om steden en dorpen vol te leggen met groentetuintjes, net zo veel dat niemand meer groente of fruit hoeft te kopen, maar alles gratis te plukken is aan de kant van de weg.
Prachtig toch?

Grappig.

Er zat een barst in het glas, dat had ik al eerder geschreven. Kan gebeuren, nietwaar?
Wat doe je dan? Dan meet je het oude glas op, zoekt de dichtstbijzijnde glasboer op en besteld een nieuwe ruit. Geen probleem.

Met behulp van Wilco en zijn grote aanhangwagen heb ik gisteren dat glas opgehaald. Nog een heel avontuur om dat glas heel bij huis te krijgen, maar dat is prima gelukt.

Maar wat schetst mijn ontsteltenis toen de beide ruiten naast elkaar stonden en ik in één oogopslag zag dat ze niet even groot waren. Een snel er bij gehaalde rolmaat bevestigde dat verschil, het nieuwe glas is 30 centimeter langer dan nodig is. Dat is een beetje teveel speling om onzichtbaar te verdoezelen.

Hoe is het in godsnaam mogelijk dat een mens opmeet dat iets 163,5 cm is en dan 193,5 centimeter op het bestelbriefje schrijft. Kan iemand mij dat uitleggen?

En grappig? Nee niet echt! Maar volgens Diny ben ik een ervaring rijker, dat is ook wat waard.

Het vuur van Johannes de Doper.

Oftewel le feu de st. Jean.
Ieder jaar omstreeks deze tijd vieren we weer dit van oorsprong heidense oogstfeest waar uiteraard na de kerstening een christelijk feest van gemaakt is. Slim, zo hoef je zo'n leuk feestje niet af te schaffen!

Wij vieren dit door het tot ons nemen van grote hoeveelheden brood met worst, brood met kaas en een ijsje. Dit kan overgoten worden met verschillende soorten al dan niet alcoholische dranken. Zelfs een biertap ontbrak dit jaar niet.

Sommige jaren is er wel eens een spektakel met muziek en dans. Dit jaar niet, zelfs niet op deze dag van de muziek die ook overal gevierd wordt. Dit jaar zal het wat sober zijn geweest wegens het recent overlijden van een bij leven belangrijk geweest zijnde dorpsgenoot.

Omdat het op zo'n langste dag van het jaar lang duurt voor het donker wordt, duurde het ook lang voor het vuur werd opstoken, waardoor we alle gelegenheid hadden om de biertap goed aan te spreken.

En dat was te merken door de nonchalance waar mee werd omgegaan met de behoorlijk sterke zuidenwind. De grote brandhoutberg werd evengoed aangestoken waardoor de loeiende vlammen binnen de kortste keren de bovengrondse telefoonleiding hadden doorgesmolten. Ook zag ik met bezorgdheid de vonken richting de naastliggende boerderij waaien.

Blijkbaar was ik de enige die zich zorgen maakte. En terecht, want verder ging alles goed.

Wapenfeiten.

Wat ik vandaag allemaal gedaan heb heeft weer eens veel geld gekost.
Ten eerste bij een glazenier in Pamiers een nieuw thermopane glasruit besteld ter vervanging van het  gebarsten glasruit van de veranda.
Dat gaat je al niet in de koude kleren zitten.

Ten tweede een nieuw voorwiel besteld voor mijn elektrische fiets. Ook van die prijs wordt je niet vrolijk.

Ten derde heb ik een paar karren vol brandhout bij de buren wat verderop weggehaald. Dat was gratis, dus heb ik vandaag toch nog wel wat verdiend.

Bergen.

Drie dagen er tussen uit en het lijkt wel een week. Niet dat het zo zwaar is maar je bent er dan toch even volledig uit.
Drie dagen de bergen in geeft een heerlijke ontspanning en je bent even weg van alle moeilijke dagelijkse beslommeringen.

En het mooiste is: we zijn niet verder als 80 kilometer van huis geweest. Even een paar colletjes rijden in de buurt van Alus le bain en dan een onbekend zijdal inrijden.
Daar, helemaal aan het einde van dat dal na drie kwartier lopen, vind je dan de cirque de Cagateille, een keteldal dat lang geleden uitgesleten zou zijn door de gletsjers. Dat zal wel zo zijn, maar evengoed is het een prachtig gebied met de vele watervallen die naar beneden donderen.

En aan het begin van die wandeling kun je dan prachtig overnachten. Aardedonker en alleen het geruis van de stroomversnellingen in de rivier zijn dan te horen. En de kletterende regen op het dak natuurlijk.

Brandhout.

Vanavond kreeg ik een telefoontje van Esplasserinne of ik nog brandhout kon gebruiken, ze hadden dikke coniferen omgezaagd en er was geen Esplasser die het hout wilde hebben.

Esplassers stoken eikenhout en geen naaldhout want dat vervuilt de schoorsteen, zeggen ze.
Maar, vertelde ze, als je een stukje naar het zuiden gaat, naar bergen, daar stoken ze niet anders dan naaldhout. Dus ook hier is alles maar betrekkelijk.
Ze verwachtte dat Hollanders ook niet zo kieskeurig zouden zijn en ze heeft gelijk.

Ik doe ook niet moeilijk, voor mij is alle hout brandhout en we hebben een korte schoorsteen van roestvrij staal die makkelijk te vegen is. En dus heb ik het aanbod in dank aanvaard, ook al omdat ik het voor het ophalen heb. En het is ook nog eens bosbesparend.

Ik weet nog niet waar ik het laten moet, maar dat is van later zorg. Voorlopig maar bij de rest leggen wat ook nog in weer en wind ligt te wachten.

uitstukken / ruit stuk.

Gloeiende gloeiende............... enzovoort

Alles loopt van een leien dakje met die kozijnrestauratie. Het ziet er goed uit voor mijn doen, kan weer jaren mee.

En dan, als je alles gehad hebt moet het glas weer terug geplaatst worden.
Dat is het moment waarop het mis gaat, om de loodzware dubbele ruit weer op de plaats te krijgen zonder het daar toe geëigende gereedschap te gebruiken (heb ik niet) knapt het glas stuk.

Uitstukken.

Dat heb je als je een huis hebt met achterstallig onderhoud. Deze keer zijn het de ramen van de serre die gerepareerd moeten worden. Niet dat het een verrassing was want dat hadden we al gezien bij de aankoop.
De onderdorpels waren totaal verrot, de paddenstoelen groeiden er uit.
Ik ga het nu vervangen door mooie duurzaam eikenhout dat ik van Wilco heb gekregen. Dat zal mijn tijd wel duren.

En welke dag is nu het meest geschikt om aan deze klus te beginnen? Juist ja, deze mooie pinksterdag.

Snoepjeskraam

De bar à bonbon begint al een beetje te lijken op wat het worden moet: een echte snoepjeskraam.
Alleen de wielen ontbreken nog.

Het is een leuk stukje timmerwerk waar ik wel plezier in heb. Dat moet ik natuurlijk niet hardop zeggen hier in de buurt want dat drukt mijn uurloon.

Kikkervijver.

Heel erg mooi zo'n vijver in de tuin. Je kunt zo lekker ontspannen naar de vissen kijken of naar de rondvliegende libellen. In één woord geweldig.

Maar er is altijd wel een maar.
En dat zijn in dit geval de kikkers. Vier stuks groene en bruine kikkers. Leuke beestjes waar we volgens deskundigen zuinig op moeten zijn want daar zijn er niet genoeg meer van.

Ik kende vroeger iemand die vaak zei: die man is wel een aardig persoon maar hij moest carbid lusten.
Nou, dat kan ik ook zeggen van die kikkers, van mij mogen ze in de lucht vliegen want wat is het geval?

Die kikkers kwaken, dat horen ze ook te doen want daar zijn het kikkers voor en overdag is dat best leuk om te horen. Maar ze kwaken ook 's nachts, net onder het open slaapkamerraam. En ze kwaken niet met een bescheiden kwaak, nee ze schreeuwen het uit de hele nacht. En allemaal hebben ze wat anders te vertellen.

Er zal een oplossing gevonden moeten worden, goedschiks of kwaadschiks. Beschermd of niet beschermd. Dat is een kwestie van overleven.

Succes.

Een succes, dat was het.
Ik heb 8 eieren onder een broedse kip gelegd en 3 weken later zijn er 8 kuikens geboren. Een score van 100%.

Ik was erg benieuwd naar die uitkomst want ik heb 5 weken geleden 12 eieren en de broedmachine uitgeleend aan Ruud en Ena en het magere resultaat daarvan was dat er maar 3 kuikens geboren zijn.

Toen was mijn vraag natuurlijk of  mijn haan misschien niet viriel genoeg was en of de eieren om een andere reden niet deugen.

Dit vroeg om een ultieme test.
Maar dit eigen resultaat stelt me wel weer gerust. Het kan zijn dat natuurbroed veel beter lukt als het uitbroeden met een machine.