zondag 21 december 2014

Chanterive.


Chanterive, zo heet het koor waar Diny haar deuntje in mee zingt.
En dat koor trad gisteren op in Auribail. Voor wie niet weet waar Auribail ligt, het is een onooglijk dorpje in de Haute Garonne, nog geringer van betekenis als Esplas en dat zegt wat!


Maar ze hebben daar wel een veel mooier kerkje. Er zijn daar prachtig gerestaureerde muur- en plafondschilderingen en ook de heiligenbeelden zijn erg mooi uitgevoerd.

Daar dus was een concert, niet alleen van het koor maar ook van een professioneel strijkerskwartet dat werken van o.a. Bach, Mozart en Vivaldi ten gehore bracht. Erg mooi.
En ook het koor deed goed haar best, voor wie een paar stukjes wil horen kan op deze link klikken.

En vandaag zijn we op onze zondagmorgenwandeling weer eens door de velden getrokken. Voor Anka en de buurhond, die ook mee was, is dat altijd geweldig interessant en ze zien en ruiken altijd van alles.
Ik niet, ik zag vanmorgen geen enkel beest lopen, kruipen nog vliegen. Het was totaal uitgestorven, leek het wel.

Desondanks is op dit zelfde moment een grote groep jagers bezig het terrein voor ons huis met behulp van jachthonden uit te kammen op, ik denk, wilde zwijnen. Het kerstdiner moet nog bij elkaar geschoten worden.
Maar ik hoor tot nu toe nog geen enkel schot, dus vermoedelijk zien die jagers het zelfde als ik vanmorgen; helemaal niets!


Hoewel, een kwartiertje later daverden de geweerschoten door het dal en toen ik ging kijken zag ik nog net hoe een wild zwijn rende voor haar/zijn leven. Hij slalomde tussen twee jagers door en schoot de weg over naar een ander bos. Er werden hem nog een paar wilde schoten achterna gezonden, maar hij rende door.
Uitstel van executie, zullen we maar zeggen.