Dat krijg je er van als je maar zo onverwacht ergens gaat koffiedrinken na het brocante bezoek.
Dan loop je kans dat je wordt meegesleept naar de ezelweide om naar een bijna kapot hek te kijken.
En dan volgt de onvermijdelijke onbescheiden vraag: kun en wil jij dat repareren?
Nou ja, repareren? Vervangen dus.
Mijn antwoord was zoals gewoonlijk: ja dat kan ik vast wel en ja dat wil ik ook vast wel.
Vandaag op pad geweest naar meneer bricolage om geschikt materiaal te zoeken. Dat was er wel, maar het was me niet naar de zin. Bij het wegrijden bij die winkel zag ik op de hoek van de parkeerplaats een stapel palletten liggen, die daar gedeponeerd worden om meegenomen te worden door de geliefde klanten.
Meteen zag ik het basis hekmateriaal voor mijn geestesoog en promoveerde me zelf tot geliefde klant. De kofferbak van mijn kleine prutautootje was net groot genoeg om er twee palletten in te proppen.
Anka heeft er zo te zien geen hoge pet van op. Maar met een beetje goede wil en een hoop geluk komt het vast wel helemaal goed.