Na regen komt zonneschijn en na brandhout zagen komt brandhout splijten. Dat zijn twee bekend gezegdes die behoorlijk waar zouden kunnen zijn.
Dat tweede gezegde klopt in ieder geval wel, merk ik uit eigen ervaring.
Zoals op de foto hierboven te zien, is ligt er een behoorlijke berg hout te wachten op de splijtmachine. Deze blokken in handzame stukken splijten en op een plek opstapelen waar ze minstens een jaar kunnen drogen, dat is wat er nu gebeuren moet.
En het lijkt er op dat ik het deze keer helemaal moederziel alleen op moet knappen.
Want, zoals zo vaak, als je die jongens nodig hebt zijn ze er niet.
De foto's hieronder geven een indruk hoe het ooit was en hoe het zou kunnen zijn.
Helaas !
