dinsdag 9 februari 2016

Muizenissen.

Wonen op het Franse platteland. Dat is voor velen/enkelingen (doorhalen wat niet van toepassing is) een droom. Leven midden in de natuur, eten uit eigen groentetuin, muisstille nachten. Geweldig toch?

De vorige keer schreef ik over mijn strijd met de konijnen die ons groentetuintje plunderen. Hopelijk heb ik die wedstrijd gewonnen, want ik heb sindsdien nog geen sporen van vraat en graafactiviteiten gevonden. Maar wat niet is kan nog komen, ik blijf op alles voorbereid.

Maar we rollen van de ene catastrofe in de andere. Niet alleen is de afvoerleiding van het aanrecht in de keuken verstopt, ook horen we de laatste tijd 's nachts geknaag en geritsel op de zolder en de in isolatie van de buitenmuren. En dat slaapt beroerd, mag ik wel zeggen. Je weet niet wat dat is en die onzekerheid knaagt dan weer in je hersens.

Gisterennacht was het helemaal bar en boos want toen hoorden we een onbestemd gebonk in de linnenkast. Het enige wat er dan op zit is de dekens over de oren trekken en heel hard lalalala zingen om maar niets te hoeven horen.

Nadat ik vanmorgen al mijn moed verzameld had en heel voorzichtig in die kast durfde te kijken zag ik dat er een klein muizengaatje in de gipsplaten was geknaagd.
Dat was de druppel die mijn geduld deed overlopen en ik heb direct dat gaatje volgepropt met zakjes muizengif en hermetisch afgesloten. In de hoop dat het probleem hiermee opgelost is.
Zo laat ik zien wie er hier de baas is!

En nu moet ik eerst de gootsteen ontstoppen.