Ontsnapt aan een vreselijke dood.
Niet ik gelukkig, maar de jonge vogeltjes in dat nestje op de foto. Ik was de heg aan het knippen met een grote levensgevaarlijke heggenschaar en ik zie dat ik dat nestje op een haar na gemist heb. Ik had het niet gezien.
Maar even later zag ik mams gelukkig alweer op de jonge vogeltjes zitten. Een bruin-geel gekleurd tuinfluitvogeltje met een spitse snavel.
Die hadden meer geluk dat die troep jonge watervogelkuikentjes dat laatst op een drukke weg plotseling net voor mijn camper wilde oversteken om van de grote waterplas rechts naar de nog grotere waterplas links te waggelen.
Ik heb het niet gezien, maar ik denk dat ik er verscheidene onder de wielen vermorzeld heb. En de overgeblevenen zijn vast door de auto's na mij geplet.
Dat geeft toch geen fijn gevoel!
Over vogels gesproken: ze kunnen soms ook wel knap lastig en ongewenst zijn. Het garagedak, waar de auto altijd staat, wordt ondersteund door ijzeren balken die des nachts door vogels gebruikt worden als slaapplaats. En als die vogels dan moeten poepen gaan ze niet even netjes naar buiten, nee ze laten het vallen waar ze zitten. Met als gevolg dat de auto onbehoorlijk bevlekt raakt met vogelenpoep.
En nu met die gloednieuwe hoogglanzende voiture wil ik dat niet meer hebben. Niet dat ik die vogels ga verjagen. Nee, omdat ik echt wel met vogels begaan ben hang ik een opvangdoek aan de zolder, net boven de auto. Voor dat ze die volgescheten hebben zijn we wel weer een poosje verder.
