Vandaag heb ik eindelijk eens durven kijken in ons bosje nabij ons vorige huis. Daar was de ministorm van laatst precies over heen getrokken en ik was benieuwd hoeveel bomen het loodje gelegd zouden hebben.
En dat viel mee, of tegen natuurlijk. Dat is maar hoe je het bekijkt. Er liggen enkele beste eiken tegen de vlakte. Dat geeft weer een hoop brandhout in de toekomst.
En een hoop arbeid, natuurlijk. Je zou je toch de haren uit het hoofd trekken van wanhoop en sjagrijn. Dat doe ik maar beter niet want ik heb er al zo weinig.
