Een organisatie in een streek niet ver van hier maakt zich druk met het opnieuw terugvinden, het openkappen, het documenteren en het openstellen aan wandelaars van oude en bijna vergeten voetpaden door het boerenland. Een soort kerkepaden, maar dan anders.
Vandaag was er weer eens zo'n wandeldag waaraan ook wij mochten deelnemen. Het was mooi weer, niet te heet en niet te koud, perfect wandelweer, dus.
Je kunt kiezen uit drie verschillende afstanden: 8, 15 en 35 kilometer. En je mag kiezen of je te voet, met de fiets of te paard mee wil doen. Die keuzes zijn voor ons niet moeilijk, we hebben geen geschikte mountainbikes, nog zijn we in het bezit van geschikte paarden. Dus wij gingen te voet. En dan is de meest kortste afstand echt geschikt voor ons.
Ook daar ben je dan nog wel anderhalf uur zoet mee, de pauze bij de "ravitaillement" (waar we een glaasje water, een plakje cake, een stukje chocolade en een appel konden nuttigen) en de "genieten van het uitzicht" pauze inbegrepen.
En als je dan min of meer afgepeigerd weer bij de finish aankomt staat het aperitief al te wachten. Dat hebben we dan ook wel verdiend. En als afsluiting van het festijn is er dan ook nog een gezamenlijke eenvoudige doch voedzame maaltijd. In een grote loods staan lange tafels opgesteld om de eters te ontvangen. En een prima topkok is bezig om in een grote pot enig eetbaars te fabriceren. En dat lukt hem wonderwel !
Wat een feest !
 |
| De meest luie mens gaat te paard. |
 |
| Genietend van het aperitief |
 |
| Wachtend op de dingen die komen gaan. |
 |
| Tussen de gangen door kunnen de glazen weer bijgevuld worden. |
