Wat is een gedoe? Nou, even op en neer naar Nederland met een auto die het niet zo fijn doet, dat is een gedoe.
Het speelde al een poosje dat de koppeling niet goed werkte. Een garage had er al naar gekeken en diverse adviezen waren ingewonnen. Testritjes waren gemaakt en alles leek wel weer goed te gaan.
Maar het bleek dat de testritjes niet lang genoeg geweest waren.
Want vooral na een langere rit op de autoweg kwam het euvel in hevige mate te voorschijn. Bij het stoppen voor de peage bleek die koppeling helemaal niets meer te doen. Het pedaal ligt dan op de vloer en schakelen is er dan niet meer bij. Niet fijn! En dat gebeurde dus later nog diverse keren.
Met een beetje pompen en wild op dat pedaal trappen kwam er wel weer een beetje druk op zodat verder rijden weer mogelijk was. Het bleef allemaal een beetje werken als er maar voldoende geschakeld werd. Dat heet: druk op de ketel houden.
In Nederland heb ik enkele garages bezocht met de smeekbede om de storing te verhelpen. Eén garage was bereid om een poging te wagen en verwisselde de makkelijkst bereikbare koppelingscilinder. Misschien zou dat de oorzaak zijn. Helaas was dat niet het geval en moest er verder gezocht worden. Maar daar had meneertje koekepeertje de komende weken geen tijd voor. Ook de andere garageboeren wilden me laten wachten tot na 1 december! Want oh oh, wat hadden ze het druk. Ik wilde helemaal niet wachten, ik wilde naar huis.
Goede raad is dus te duur en we hebben besloten om de terugreis toch maar te aanvaarden Kome wat komen moet.
Al autoweg vermijdend zijn we afgezakt naar het verre zuiden. Door onweer, wind en hevige regen rijdend heb ik de camper, al trappend op het koppelingspedaal, in drie dagen naar huis gebracht. Het voordeel van deze route via N-en D wegen was wel dat je door de mooiste streken van Fankrijk komt.
En nu is de eer aan een Franse garagist om voor de oplossing te zorgen.
