Het puttertje.

beeldenstorm

Ijsvogel-sculptuur.

Zie beeldenstorm

Nawerk.

Als ik goed zoek vind ik altijd wel iets wat toch nog nodig gedaan moet worden. Waar eigenlijk al veel te lang geen aandacht aan besteed is. Hoe zou dat toch komen?

Neem nu de scheidingsmuur tussen de garage en het appartement. Aan de andere kant valt het wel mee, maar aan deze kant ziet het er niet uit.
Nu er vandaag toch voor de zoveelste keer weer een stormachtige wind rond het huis buldert, heb ik mooi de gelegenheid om daar eindelijk wat aan te doen. Uit de wind en droog, wat wil een mensch nog meer!
Een grote emmer vol crêpie (die ik nog had staan) is, ondanks mijn fel protesterende schouders, binnen de kortste keren op die muur gesmeerd. Niet dat het voldoende is, er zullen nog wel twee emmers moeten worden aangeschaft.

Nu is het maar afwachten hoe dat opdroogt en of er nog extra een muurverfje over heen moet.

Netjes.

Om helemaal zeker te zijn van de veiligheid van de beide kipjes en dat ene haantje ben ik direct aan de slag gegaan met het nog beter afdekken van de buitenren.
Ik heb bij de bouwmarkt een kunststof vogelnet gekocht en heb dat boven over de ren gespannen.
Hopelijk houdt dat de kippen binnen en de roofdieren buiten die ren. Want om nu het plaatselijke roofvogelbestand te blijven voederen met mijn levende kippen gaat me een beetje te ver. Daarvoor gaan ze maar naar de buren want daar lopen er heel veel meer.
"In een wei zo volgeladen mist men één, twee kipjes niet" zeg ik dan maar. (vrij Naar Hieronymus van Alphen)

Volgens een vogeldeskundige zou die haantjesmoordenaar een havik geweest moeten zijn, een buizerd zou zoiets nooit doen.

En wat het k-keffertje betreft, navraag bij de buurvrouw leerde me dat ze vandaag voor alle zekerheid met dat beest naar de dierenarts zijn geweest. Dat leek me wat overdreven voor die ene schram, maar goed, je bent hondenvrouwtje of je bent het niet. Die arts stond natuurlijk direct klaar met de nodige injecties, want dat levert inkomsten voor hem op. Geef hem eens ongelijk.

Mijn genereuze aanbod om die kosten te vergoeden werd absoluut niet in overweging genomen. "Zoiets kan nu eenmaal gebeuren", was het argument.
En ze was ondanks alle consternatie toch evengoed nog vriendelijk tegen mij!

Kleine k-keffer.

Anka heeft wraak genomen en dat was volgens mij ook wel een klein beetje terecht, hoewel ik dat niet hardop mag zeggen als ik geen ruzie met de buren wil hebben.

Die wonen sinds kort permanent naast ons en ze hebben een Jack Russell-achtig hondje meegebracht.
En dan weet je het wel, want vervelender schepsels zijn er op deze aardkloot niet te vinden. Iedere keer als ik mij met of zonder Anka buiten vertoon gaat dat k-beest binnen voor het raam tekeer als een idioot. Daar heeft de buurvrouw last van en dus doet ze de balkondeur open om hem buiten te laten blaffen.
En dat houdt niet op.......

Vandaag zag ik die buren met hun hondje buiten staan en ik wilde ze even als een goede buur goedendag zeggen. Ik loop dus hun richting op en meteen schiet Anka als een bliksemschicht langs me heen achter hun hondje aan.  Dat beest rent in blinde paniek richting huis maar het mocht hem niet baten. We hoorden, vooral tot ontzetting van de buurvrouw, een doordringend gejank. Mijn roepen en fluiten was tevergeefs, Anka was horende doof.

Even later bleek dat ettertje een bloedend wondje op zijn rug te hebben. Wat nog nooit eerder is voorgekomen was nu gebeurd, Anka heeft een andere hond gebeten!
Ik denk dat zij haar kans heeft waargenomen om dat ettertje eens even flink op haar nummer te zetten. Ze is net een keer te vaak uitgedaagd door dat gescheld vanaf dat balkon.
Maar of het ooit nog goed komt tussen de buurvrouw en ons ??????