Huisvlijt.

 

Voor je het weet is het al weer bijna kerst. En we moeten op tijd aan de kerstversiering werken, anders zitten we dan weer zonder. Wat te doen? Een kerstster dan maar, versierd met een kaarsje, enkele kerstballen, een paar dennenboompjes en twee grappige rendiertjes. Hoe mooi wil je het hebben!

Onze buurvrouw heeft één van de leegstaande huisjes bij het kasteel geërfd en moet nu aan het opruimen en opknappen. Dat is nog een hele klus want om te beginnen moest het hele dak vernieuwd worden. En er moet een hoop oude verlaten rotzooi opgeruimd worden. Er staan bijvoorbeeld enkele oude wijntonnen te verstoffen. "Veut tu une tonneau de vin"?  vroeg ze mij. En omdat nee zeggen altijd nog kan heb ik ja gezegd. Nu staat dat ding hier, helaas zonder wijn maar wel met veel houtworm, en ik heb nog geen flauw idee wat ik er mee moet. Maar dat komt nog wel. Desnoods gaat hij in de winter de kachel in.

"Wat denk je" vroeg Diny. "kun je al knutselend ook wel eens wat nuttigs maken"? "Natuurlijk kan ik dat, geef maar aan wat je nuttig vindt". "Wat dacht je van een houten sla bestek"? Altijd nuttig! Ik heb het nog nooit gedaan dus ik denk wel dat ik het kan. Om een bekend Zweeds meisje na te praten. Nee, ze heet geen Greta!

Frans(e) Timmermans.

 

Nou nee, (onze!) Frans Timmermans zie ik dit nog niet doen. Wat hij wel kan weet ik niet echt. Maar dit terzijde.

Franse timmerlui dan maar, maar dat is ook niet eerlijk want lui zijn ze niet die franse timmerlieden ofwel "les charpentiers français". Warm hebben ze het wel daar in de volle zon, dus draaien ze tropendiensten.

Balk na balk en  plaat na plaat wordt een nieuw huis in elkaar gespijkerd. Ze doen hun best en ze hebben er niet eens erg veel lawaai bij. Houwen zo!

Ikzelf loop liever een rondje als het niet al te warm is. Het hooi is van het land en het koren is geoogst, dus kan ik bijna weer lopen waar ik wil. En dat is vooral over heuvels en door dalen. Het enige wat me nog belemmerd zijn de uitgestrekte zonnebloem velden. Daar loop je niet zomaar even door heen. Dat prikt!

Dan loop je stilletjes door het dal en het enige wat
je zou moeten horen zijn de vogeltjes. Maar nee hoor,
de stilte wordt ruw verstoord door het rumoer van
een verjaardagsfeest in de feesthal.

Zonnebloemen zo ver het oog rijkt.

Bouwwerk

Wat wordt daar in vredesnaam gebouwd? Een graansilo? Een watertoren?

Nee, er wordt op de heuvel achter ons huis een simpel houten huisje  in elkaar getimmerd. Eén verdieping hoog. Maar van een afstandje lijkt het een gigantisch gebouw. Gelukkig hebben we er weinig last van wanneer we voor ons huisje zitten te genieten van het mooie weer.

"Tot ziens in de pruimentijd" zegt men wel eens. Nou, dat is momenteel het geval. Al wandelend door de omgeving kan ik regelmatig snoepen van verschillende soorten pruimpjes die overal langs de weg groeien.  Altijd lekker.

Zo zie je maar weer, het is niet altijd alleen maar ellende. Het kan ook mooi zijn.

 

Kuiken tijd.

Kuiken, kuikens, je kunt er niet genoeg van hebben. Of wel natuurlijk. Ik heb er 8 lopen, 4 hanen en 4 hennen aan de kammen te zien. Ik heb van een in de buurt wonende Nederlander een bestelling binnen gekregen, maar ik heb gezegd dat ik alleen trio's verkoop: dus 2 hennetjes en 1 haan. Nou ja, verkoop, weggeef. Hij moest aan zijn vrouw vragen of hij wel met een trio thuis mocht komen. Daar hield zij niet zo van, meende hij. Ha, ha.

Maar ondertussen zit alweer mijn kloek op 11 eieren van iemand anders. Een in de buurt wonende Engelsman kwam aan de deur met de vraag of ik toevallig een broedse kip had, dat had hij gehoord van een in de buurt wonende Zwitser. Dat had ik toen niet maar ik heb hem wel mijn broedmachine geleend. Daar was hij ook blij mee, want hij wilde een aantal broedeieren kopen van een zuid frans ras dat volgens hem het vooral gemunt had op op teken en aziatische wespen. 

Een paar dagen later had ik wel een broeds kip en toen hebben we daar alsnog 11 eieren onder gelegd. Ik had er 10 gevraagd maar dat kon niet, want dan zou hij er zelf 13 overhouden. En dat is volgens hem een ongeluksgetal en dus vragen om moeilijkheden. 

We zijn benieuwd hoe dit afloopt. En jazeker, er zijn ook nog enkele Fransen die in de buurt wonen maar die doen in dit verhaaltje even niet mee.

 

Slangenbeul, de film.

Rectificatie; een oplettende lezer gaf te kennen dat ik beter moest opletten wat ik schreef. Namelijk dat ik al eerder geschreven had dat Anka haar eerste slang te grazen heeft genomen. Ik zal het dus moeten corrigeren in: de eerste slang van die dag. Ik adviseer slangenliefhebbers om niet naar het bijgaande filmpje te kijken. De beelden zijn te vreselijk!!

Verder stromen bestellingen binnen voor een vogelvoederplank. Nou ja, één bestellinkje. Sylvie, onze schoondochter wil ook wel zo'n ding in de tuin hebben en vroeg of ik dat voor haar wil maken. Ja, natuurlijk wil ik dat. Ik moet toch wat te doen hebben, liefst wat nuttigs. Het moet een IKEA-achtig iets worden, demontable en transportable, in elkaar te zetten door een enigszins handig persoon.

 

Gedane zaken.

Wat is er allemaal gebeurd deze week? Zomaar een greep.

Ten eerste, ik heb een vogelvoederplank in elkaar geknutseld. Mooi op tijd klaar voor de winter.

Twee: tijdens een wandeling zag ik een verborgen stuk land vol staan met cannabis planten. Ik ga er maar van uit dat dit de onschadelijke variant is. Zo niet, vind ik het ook goed.

Drie; een poging om iets leuks te maken voor kerst liep op niets uit. De bedoeling was dat de brandende kaarsen een schoepenrad in beweging zouden brengen door de opstijgende warme lucht. Dat werkt dus van geen kanten.

Vier: Anka heeft haar eerste slangontmoeting weer achter de rug. Raad eens wie gewonnen heeft.