Het is alweer drie weken later. Wat gaat de tijd toch snel.
Zoals geschreven heb ik toen een twintigtal eieren in de broedmachine gelegd. Dit na de trieste gebeurtenis met die mooie maar helaas overleden haan.
Het bleek trouwens al snel dat die haan het al eerder heeft laten afweten, want van de 10 Marans eieren waren er maar 2 bevrucht. Dat bleek al na 1 week bij het schouwen van de eieren.
Maar nu is het dan zover, vandaag is het eerste ei uitgekomen. En pracht kuikenkind met een helaas lelijke kale nek. Dat hebben sommige rassen. Mooi is anders.
Dat er nog maar veel mogen volgen.
Maar dat zien we morgen pas.
