Vanuit ons huis kijken we uit over een toch wel redelijk diep dal.
En beneden in dat dal stroomt, zoals door bijna alle dalen, een riviertje.
Nou ja, riviertje, meer een beek. Ik weet eigenlijk niet wanneer een beek een rivier wordt. Hangt dat af van de breedte of de hoeveelheid water die er door stroomt?
Maar goed, vandaag zijn we eens op ontdekkingsreis gegaan naar dat beekje. Omlaag lopend door weilanden en door tarwevelden kom je vanzelf bij dat beekje uit.
En daar vind je langs het rustig kabbelende water een waar natuurgebiedje. Je hoort daar alleen het water stromen, watervalletjes ruisen en vogels kwinkeleren. Ook voor de wilde planten kenners zal er veel te zien zijn.
En zelfs kom je daar een bewoonde dassenburcht tegen.
Hoe vredig en romantisch.
Het is daarom dat we ons appartement “vue de Latou” gaan noemen.
