dinsdag 19 april 2011

Tamarisje.


Meer is het niet, een mager, dun, schriel, miezerig, half dood boompje. Het staat langs het afrit naar het huis en probeert de naam van het huis eer aan te doen.

En dan te bedenken dat dit huis “les Tamaris” heet, je leest het goed: “les”, meervoud dus.
Dit lijkt nergens op.

En ze kunnen zo uitbundig bloeien, aan de overkant bij de buren staat een hele grote prachtige boom.

Dit kan zo niet, daar moet wat aan gedaan worden. Ik moet eens uitzoeken of ze makkelijk gestekt kunnen worden want dat is natuurlijk wel zo goedkoop.