Muisje.

Als de hond van huis is dansen de muizen. En het spreekwoord heeft gelijk maar daar is het ook een spreekwoord voor. Of was het de kat die weg was?

Hoe dan ook, toen we terug kwamen van onze reis was het een puinhoop in de provisiekast. De rijst, de koekjes en het broodmeel waren behoorlijk aangevreten.

Eén muis bleek ook nog trek te hebben gehad in oude kaas wat al maandenlang in een op scherp gezette muizenval had liggen uitdrogen. Fransen en blijkbaar dus ook franse muizen houden van kaas als dessert, ik weet niet waarom. Het heeft hem zijn leven gekost want de muizenval deed wat hij moest doen: dichtklappen.

Einde verhaal.

Nee, toch nog niet. Over de hond gesproken, vanmorgen zag ik in de schuur, waar Anka slaapt, twee aangevreten helften van een dood konijn liggen. Behoorlijk onsmakelijk. Vermoedelijk hebben die twee helften ooit één heel konijn gevormd. Nu is het maar de vraag, hoe komt dat kadaver in de schuur en vooral, heeft Anka dat konijn zelf vermoord? Zij kan onmogelijk een haas of een konijn laten lopen zonder er als een hazewindhond achteraan te rennen. Maar of zij ze ook om zeep helpt als ze de kans krijgt? Zo ja, dan is ons lieve hondje die geen vlieg kwaad doet, een moordend monster.
Maar het is natuurlijk erg aardig van haar dat ze ook nog stukken over laat voor de baas. Eet smakelijk!