maandag 6 juli 2015

Pyreneeënreisje.

Wegens de overdadig hitte die Esplas en omgeving teisterde, zijn we met de camper naar de bergen gevlucht in de hoop enige afkoeling te kunnen vinden. En dat lukte met wisselend succes.
Frisse bergtoppen, koele wouden, koude sneeuw en oververhitte remmen waren ons deel.


het uitzicht op de col de la Core.

Bij het lac de Bethmale staan twee grappig in elkaar gegroeide bomen.

Een schaduwrijke rondwandeling rond het lac de Bethmale geeft enige verkoeling.

Tijdens een rondwandeling nabij het dorpje Aspet, waar we noodgedwongen moesten overnachten wegens oververhitte remmen , kwamen we bij een kapel met een lege heiligenplek.
Wie kan zo'n plek beter opvullen als ik zelf met mijn hond?

In dat zelfde dorp zagen we een privétuin met eeuwenoude bomen.
De trotse eigenaar stond genadig toe dat we even een foto gingen maken.

Op de erg grote hoogte van Superbagnéres de Luchon was de afkoeling een beetje al te erg wegens de stormwind die over het plateau raasde.  Het scheelde maar een haar of ik had madame in de diepte kunnen oprapen.

Aan het eind van een ander zijdalletje vonden we een grote parkeerplaats die het begin vormde van diverse rondwandelingen.
We hebben een wandeling van 2 uur heen (en helaas dus ook weer 2 uur terug) uitgekozen richting een cirque, een keteldal. Een mooi en niet al te moeilijk wandelpad in de schaduw van de bomen.
 Dus niet al te warm. 
De enige moeilijkheid was het traverseren van een groot blok sneeuw dat nog was overgebleven van de winter. Dat vergde alles van de toch wat minder wordende lenigheid die we nog in ons hebben.
Maar het gaf meteen de gezochte afkoeling


En dan aan het eind van die wandeling, terug bij het restaurant dat zich gelukkig bij die parkeerplaats bevindt, vinden we de ultieme beloning die aan zo'n afmattende prestatie vast behoort te zitten: een groot glas koel helder bier!

Maar dan, na een wandeling met bier en ook nog een voedzame maaltijd op het terras van dat zelfde restaurant, dan komt er een eind aan het uithoudingsvermogen van zowel baas als hond.
Gelukkig is die parkeerplaats de ultieme plek om te overnachten met de camper.

Maar het toppunt van afkoeling vinden we een dag later in het smoorhete Spanje.
We kamperen aan de oever van een mooie bergrivier met snelstromend ondiep water. Een ideale plek om te pootjebaden, want meer zit er niet in. Niet alleen omdat het water zo gevaarlijk snel stroomt maar vooral ook omdat het water berekoud is.
Anka kan ik voor de eerst van haar leven verlokken tot het heel voorzichtig verkennen van het verschijnsel stromend water.

Maar ik zelf moet toch maar even door de zure koude appel heen bijten door zo dapper mogelijk het overtollige zweet van het moede lichaam  te spoelen en meteen mijn blouse even op te frissen.