Soms valt het leven ons zwaar hier in Zuid-Frankrijk.
Neem nou deze week, we zaten ons al lang te ergeren aan de snelheid van de internetverbinding. Die varieerde tussen 0 en 100 kbps en dat is erg, heel erg weinig.
Uitzending gemist downloaden is er dan, bijvoorbeeld, niet bij.
En dan moet ik de stoute schoenen aan trekken en de helpdesk van Orange bellen om te klagen.
En dat valt niet mee!!!!!
Het hangt er een beetje van af of je iemand aan de lijn krijgt die goed en duidelijk en ook nog een beetje langzaam Frans spreekt. Is dat niet het geval, zoals deze keer ook weer eens, dan wordt het allemaal een beetje erg moeizaam.
Daar is mijn kennis van de Franse taal helaas nog steeds niet toereikend genoeg voor. Dat kost bloed zweet en tranen.
Maar goed, tussen al het gepruttel en gesteggel door kwam er uiteindelijk uit dat er een technicus langs zou komen om de boel te controleren. Maar ik moest er wel op rekenen dat als alles in orde zou blijken wij wel de voorrijkosten zouden moeten betalen. Nou ja, dat moet dan maar!
Vandaag kwam die beste man zich melden. Nadat hij uitdrukkelijk gevraagd had of de hond mechant was en wij daar op ontkennend konden antwoorden, durfde hij binnen te komen om het een en ander door te meten.
Maar het was eigenlijk al mosterd na de maaltijd, want de snelheid had zich in de loop van de twee dagen al aanmerkelijk (nou ja, een beetje) verbeterd. Ik heb de indruk dat er al was gerommeld in de telefooncentrale, hoewel hij dat ten stelligste ontkende.
Maar goed, nadat hij was vertrokken kregen we een tijd later een sms met het bericht dat hopelijk alles naar tevredenheid was opgelost en dat Orange de voorrijkosten voor eigen rekening nam.
Dan denk ik weer dat er toch wel iets meer aan de hand geweest moet zijn.
En nu maar afwachten of het redelijk blijft.
