Kom, zei Diny, het is mooi weer. We gaan een wandeling maken in of om Nailloux. Zoek maar snel even een mooie wandeling.
Daar sta je dan, hoe los ik dat nu weer op? Maar dankzij internet met z'n huidige verbazingwekkende snelheid en ook dankzij mijn gloednieuwe portable waar ik wandelingen op kan downloaden, had ik snel wat gevonden.
Een wandeling rond een stuwmeer(tje). Alles gelijkvloers en maar een kilometer of 6. Net geschikt voor een stel jeugdige 70 plussers.
En waarom dat persé zo ver weg bij Nailloux moest? Nou, dat zit zo: Diny had van de voorzitter van haar koor een tegoedbon gekregen voor een maaltijd in een bon restaurant aldaar. Waarom ze dat heeft gekregen is een verhaal apart. Maar die bon moet natuurlijk een keer gebruikt worden. En zo kwam het dat we ook nog een lekkere en voedzame maaltijd hebben genuttigd.
Het leven kan goed zijn !
zaterdag 29 april 2017
Als het kalf........
Nou nee, het moet eerder zijn: als de kip verdwenen is repareert men het hok.
Ik heb een week geleden een broedse kip op eieren gezet in de hoop dat er drie weken later een aantal kuikens geboren zouden worden.
Want zo werkt de natuur.
Wie schetst mijn grote ontsteltenis en tomeloos verdriet toen ik vanmorgen in de kippenweide kwam en zag dat het rennetje, waarin de kip zat te broeden, ruw was opengebroken en dat de kip en de eieren verdwenen waren. Enkel de veren waren overgebleven.
Dat moet haast een vos geweest zijn die deze onvergefelijke misdaad gepleegd heeft. Een vos die nu in het voorjaar vast weer enkele hongerige vossenkindermondjes heeft te vullen en dus op rooftocht moet.
Want zo werkt de natuur.
En dat is allemaal mooi en aardig, natuurlijk en noodzakelijk, maar ik had liever gehad dat hij daarvoor naar de buren was gegaan. Daar zijn veel meer kippen te roven.
Diny en de buurkoeien helpen mij gezamenlijk met mijn rouwverwerking. Want zo werkt de natuur. |
zondag 23 april 2017
Leve de koning en ook PP.
Wat ons betreft mag hij jarig worden, die koning. Wij zijn er klaar voor.
Dat heb je als er passanten langskomen die naar Spanje gaan en dringend een slaapplaats zoeken. Voor wat hoort wat, is het gezegde en zo is het. Vooral omdat ze ook nog een stuk gezelligheid mee brengen.
Ook heb ik eindelijk eens degelijk barbecue les gehad van een rasechte specialist die er verstand van heeft. Ik deed altijd maar wat, blijkt het.
En wat die koning betreft: wees er maar blij mee. Zo hebben we tenminste niet dat gedonder van die presidentsverkiezingen met het risico dat er extremen aan de macht komen die het ook nog bijna alleen voor het zeggen hebben. Dan is zo'n koninkje toch een stuk geriefelijker, veiliger en knusser.
Ik had nooit gedacht dat ik zoiets zou gaan schrijven, maar met de uitkomst van Amerika en problemen van Frankrijk in gedachten kijk je er iets anders tegen aan.
Ik was vanmorgen even bij het stemburo van Esplas, niet om te stemmen maar om te kijken of alles wel eerlijk verloopt en ik zag een gezellige boel. Een aantal medeburgers stond daar de actualiteit te bespreken zonder hoog oplopende ruzie over wie het nu moet worden. Dus het kan wel !
En dan kan ik ook nog schrijven: leve Peter Paul. Ook die jongen is 50 jaar geworden en dat mocht niet ongemerkt voorbij gaan. En dus was er een feestje waar wij bij mochten zijn. Het was erg gezellig en lekker.
Ik heb hem beloofd dat we over 50 jaar weer van de partij zullen zijn. Bij leven en welzijn natuurlijk.
Mijn beeldje van Garfield heeft daar wel een heel erg mooi plekje gekregen. Kijk hem eens ontspannen liggen. |
zondag 16 april 2017
Vele paaslammeren voor ons geslacht.
Vlijtige en schoongewassen(?) handen leggen de lamsbouten op de gril. |
Zoals ieder jaar met Pasen zijn we ook nu naar Esplas getogen om samen met de meeste Esplassers en vele anderen het paasfeest op devote wijze te vieren.
Dat houdt in dat we onder goedkeurend en welwillend oog van de parochiepriester ons te goed hebben gedaan aan een copieuze maaltijd met een overvloed aan wijn. De goede gewoonte wil dat we dan onder andere gegrild lamsvlees eten.
Dat schijnt een katholieke traditie te zijn, dit volgens een buurman die verder niets van doen wil hebben met dat "roomse gedoe". Hij bekende mij onder vier ogen dat hij zich meer verbonden voelde met de aloude Katharen die lang geleden deze streek bevolkten. Eigenlijk meende hij een rechtstreekse afstammeling te zijn. En waarom zou dat niet waar zijn?
Het hoogtepunt van de maaltijd was natuurlijk weer de ommelette de paque, gebakken eieren met suiker en rum. En culinair hoogtepunt!
vrijdag 14 april 2017
Goede vrijdag.
Een hele goede vrijdag mag ik wel zeggen. De zon schijnt en temperatuur is erg agreable. Een vrijdag om eens lekker te gaan verven.
De vensterluiken werden een beetje schraal en waren nodig aan een opknapbeurt toe.
Een schaduwkant van deze goede vrijdag was wel dat ik niet lekker buiten in de zon kon gaan staan verven, want de wilgenboom die naast mijn werkplaatsje staat, laat een heleboel pluisjes vallen en die wil je niet op je pas geverfde luiken hebben.
Als je zo staat te schuren en te verven krijg je vanzelf diepgaande filosofische gedachten. Zo vroeg ik me bijvoorbeeld af waarom in deze wereld altijd alles verslijt, verrot, verteerd, kapot en dood gaat. Dat moet toch een behoorlijke constructiefout in de schepping zijn. Dat had beter gekund, dacht ik zo.
Maar dit terzijde.
Om Diny blij te maken ben ik ook nog het burenbos in gedoken om daar enkele zo recht mogelijke stokken te oogsten. Die stokken krijgen een belangrijke functie in haar makkelijke moestuin als ondersteuners van diverse klimmende planten.
Wie durft nu nog te beweren dat ik op deze goede vrijdag niets nuttigs gedaan heb?
De vensterluiken werden een beetje schraal en waren nodig aan een opknapbeurt toe.
Een schaduwkant van deze goede vrijdag was wel dat ik niet lekker buiten in de zon kon gaan staan verven, want de wilgenboom die naast mijn werkplaatsje staat, laat een heleboel pluisjes vallen en die wil je niet op je pas geverfde luiken hebben.
Als je zo staat te schuren en te verven krijg je vanzelf diepgaande filosofische gedachten. Zo vroeg ik me bijvoorbeeld af waarom in deze wereld altijd alles verslijt, verrot, verteerd, kapot en dood gaat. Dat moet toch een behoorlijke constructiefout in de schepping zijn. Dat had beter gekund, dacht ik zo.
Maar dit terzijde.
Om Diny blij te maken ben ik ook nog het burenbos in gedoken om daar enkele zo recht mogelijke stokken te oogsten. Die stokken krijgen een belangrijke functie in haar makkelijke moestuin als ondersteuners van diverse klimmende planten.
Wie durft nu nog te beweren dat ik op deze goede vrijdag niets nuttigs gedaan heb?
maandag 10 april 2017
Alles goed.
Je kan wel zien dat het voorjaar is. Niet alleen omdat we bijna zomerse temperaturen hebben, ook gaat alles in één keer van een leien dakje.
Onze internetsnelheid is recent verhoogd tot de voor ons duizelingwekkende hoogte van bijna 2 Mbps, de zomerbloempjes zijn weer in de potten geplaatst, de koolmees heeft haar eitjes gelegd in de regenput, de bijeneters zijn weer terug en vliegen al kwetterend in de lucht op zoek naar hun holletjes van vorig jaar en tot overmaat van geluk heeft mijn tandarts me vanmorgen gegarandeerd dat ik dit jaar niet weer bij hem terug hoef te komen. Zo goed heeft hij mijn gebit onder handen genomen. Zegt hij.
En ook lijkt het er op dat er binnenkort een duif uit zal vliegen.
Onze internetsnelheid is recent verhoogd tot de voor ons duizelingwekkende hoogte van bijna 2 Mbps, de zomerbloempjes zijn weer in de potten geplaatst, de koolmees heeft haar eitjes gelegd in de regenput, de bijeneters zijn weer terug en vliegen al kwetterend in de lucht op zoek naar hun holletjes van vorig jaar en tot overmaat van geluk heeft mijn tandarts me vanmorgen gegarandeerd dat ik dit jaar niet weer bij hem terug hoef te komen. Zo goed heeft hij mijn gebit onder handen genomen. Zegt hij.
En ook lijkt het er op dat er binnenkort een duif uit zal vliegen.
donderdag 6 april 2017
zaterdag 1 april 2017
Abonneren op:
Posts (Atom)