Ik had er een heleboel weggebracht, maar toch nog niet genoeg.
Gisteravond, zo tegen de schemering, toen we buiten zaten te genieten van het mooie weer en de stilte om ons heen, hoorden we ineens een luide "kwaaaaaak" vanuit de vijver.
Merde, merde, dikke merde, een dikke kikker had zich blijkbaar zo goed verstopt dat ik hem niet gezien heb. En dat hebben we geweten, die ene schreeuwlelijk had in zijn ééntje de hele nacht door net zo veel lawaai als eerder het hele koor.
Dus heb ik vanmorgen weer net zo lang gepompt tot ik ook deze te pakken had. Een geelgestreepte breedbekschreeuwkikker, zo te zien.
Ook deze heb ik in een lommerrijke boerensloot de vrijheid gegeven: tot nooit meer ziens!
