woensdag 16 oktober 2019

De witte boskoe.


De witte boskoe, wie kent ze niet. 
Niet te verwarren met de veel minder zeldzame bonte weidekoe die je in Nederland soms nog in grote getale in het weiland ziet lopen.
Op onze wandeling door de buurt werden we achtervolgd door verscheidene nieuwsgierige exemplaren. Ze zagen er niet gevaarlijk uit, dus hoefde Anka niet in actie te komen om mij te verdedigen.
Ook was er nog een zielig vogeltje die ons wantrouwend nakeek maar niet weg vloog. Vermoedelijk was ze ziekelijk. Ik had mijn dagelijkse goede daad kunnen verrichten door het vogeltje de nek om te draaien om haar uit het lijden te verlossen.
Ik heb het niet gedaan omdat ik vandaag al eerder doodslag had gepleegd op één van de haantjes die nog steeds om het huis scharrelen.

Die ligt nu in de koelkast te wachten tot Diny hem omtovert tot een lekker hapje.