Als 97% van de
wetenschappers iets vindt van iets, dan zal het toch wel waar zijn?
Want 97% is veel! Dat is zelfs bijna, maar net niet helemaal, 100%.
Ik ben vele jaren
van mijn leven gelovig geweest. Hoewel gelovig, ik was mijn halve
leven lid van enkele protestants gereformeerde kerkgemeenschappen en
ging trouw iedere zondag naar de kerk om de “blijde boodschap” te
horen verkondigen.
Want dat was het,
een blijde boodschap van vergeving van onze zonden die natuurlijk
vele waren.
Er werd door mij
niet aan getwijfeld, want alle predikanten die ik beluisterde
vertelden het zelfde verhaal. Ze vertelden ons, de geliefde
gemeenteleden, vanaf de kansel dat wat in de bijbel geschreven stond
waar was van kaft tot kaft. Wel 97% (niet wetenschappelijk
onderbouwd!) van de predikanten was het daar over eens! En daarbij,
twijfel was zondig, alleen geloof kon mij behouden.
Dus het was waar.
Want ook dominees zijn geen domme jongens, het zijn universitair
opgeleide (toen hoofdzakelijk) mannen. Wetenschappers dus.
Gelukkig kwam ik,
inmiddels al weer jaren geleden, een dominee tegen die tot de
resterende 3% behoorde en die mij welwillend aanhoorde als ik soms
wel eens rare vragen stelde en vraagtekens zette bij al die
vaststaande verhalen.
De goede man gaf me
een boekje te leen waarin onder andere beschreven stond hoe heel
vroeger in het nabije oosten de rondzwervende herdersvolken
worstelden met het probleem van al die verschillende goden die toen
vereerd werden en hoe langzamerhand het idee ontstond dat er
uiteindelijk toch maar één god zou zijn. En dat alle godslegendes
en verhalen op één hoop gegooid zouden zijn en uiteindelijk
allemaal aan die ene ware god werden toegeschreven.
Dit is natuurlijk
een heel korte samenvatting.
Nu was dat boekje
natuurlijk ook maar een boekje waarin een mening was opgeschreven,
maar voor mij was het een begin van de bevrijding. Dat paste beter
bij mijn eigen ideeën en overtuigingen.
Alle 97% dominees
konden wat mij betreft blijven verkondigen wat ze wilden, maar die
boodschap was niet meer aan mij besteed.
En nu lees ik
regelmatig dat wel 97% van alle wetenschappers er van overtuigd is
dat ik, en velen met mij, schuldig ben aan de opwarming van deze
aarde. En ook hier is twijfel zondig, omdat alleen geloof in hun
verhaal mij en de gehele mensheid kan behouden.
Wie hier vraagtekens
bij zet wordt verketterd. Het lijkt wel een religie!
Gelukkig lees ik ook
wel eens verhalen van wetenschappers die tot de kleine minderheid van
3% zogenaamde klimaatrealisten behoren en daar voor uit durven te
komen en die mij ondersteunen in mijn gedachte dat klimaatverandering
van alle tijden is en dat we vooral moeten zorgen dat de, al dan niet
rampzalige, gevolgen binnen de perken blijven. Voor zover mogelijk,
natuurlijk.
En dan vooral de
ontzettende vervuiling van zee en land tegen gaan.
Daar is heel veel
geld voor nodig!
Maar dat schijnen we
wel te hebben, gezien de vele en mijns inziens veelal nutteloze
klimaat investeringen die men van plan is te doen.
Ik schaar me hiermee
zeker niet onder de door velen verfoeide groep van klimaat-ontkenners.
Klimaat ontkennen is zinloos, klimaat bestaat. Niets is hier
blijvend, alles hoe schoon ook zal eenmaal vergaan, dus
klimaatverandering kan ook bestaan.
En ik moet niets
hebben van welke religie dan ook. Dat zal nu wel duidelijk zijn!
Aldus de altijd
optimistische Esplasser.
