Opgewarmd.

Op mijn jaarlijkse zaterdagmiddagwandeling over de heuvels en door de dalen in onze omgeving zag ik veel sneeuw op de bergen in de verte en de opwarming van nabij. En voelde ik het ook. Het was een stralend mooie dag, heel wat beter dan de regendag van gisteren en een beetje opwarming kon ik dus wel gebruiken.
Ik liep te puffen van de hitte in mijn te warme bodywarmer.

Het klimaat verandert, hoor ik beweren, en de aarde moet nodig gered worden door deze opwarming tegen te gaan middels allerlei wellicht nuttige en m.i. ook veel nutteloze maatregelen die afgekondigd worden.
Nou, de aarde hoeft helemaal niet gered te worden, de aarde redt zich zelf wel. Het kan zo gek niet worden of de aarde heeft het al eerder meegemaakt. Of het bij verandering voor de levende wezens die hier rondscharrelen prettiger zal worden weet ik natuurlijk niet. Dat zal blijken als het zover is.
Van een stijgende zeespiegel heb ik hier voorlopig nog geen last, mag ik hopen.
Zo sprak één van de oudste babyboomers!

Maar om eerlijk te zijn, ook 20 jaar geleden hadden we zo rond nieuwjaar hier ook wel van die lekker warme dagen zoals blijkt uit deze foto van januari 1999.