Als je veel beelden gaat maken uit hout, dan loop je ook steeds rond te kijken naar goede stukken hout die je daarvoor kunt gebruiken.
Want lang niet alle hout is timmerhout zeg een gezegde, maar dat geldt ook zeker voor beeldhouwhout. Het moet van voldoende afmetingen zijn, er mogen geen krimpscheuren inzitten, het moet het liefst een mooie nerf hebben, droog zijn, en zo voort.
In een uiterste verre hoek van mijn prairie stond een mooie, redelijk dikke kersenboom. Wilde kersen, dus een mooie kersenoogst heb je daar niet van. En daarbij, rondom die boom staan al tientallen jonge nakomelingen. Dus aanwas genoeg.
Daarom ben ik dus maar eens met de trekker en de kettingzaag de heuvel afgedaald naar die verre hoek. En na de boom bedankt te hebben, heb ik hem ruwweg met de kettingzaag omgehaald.
Hij viel deze keer de goede kant op, precies zoals ik het wilde hebben. Ook dat is nog een kunst.
Maar de oogst is rijk, niet van kersen, maar van mooie stukken kersenhout.
Ik heb de stam gezaagd, gekloofd om krimpscheuren tegen te gaan en ontbast. De stukken hout liggen nu te drogen onder de hangaar.
Ik hoop er ter zijner tijd nog veel mooie beelden van te maken.
