madame Dax is niet meer. Ze is overleden.Een buurtgenoot kwam aan de deur om het ons aan te zeggen.
De begrafenis is maandag om half vijf.
Nu moeten we er alleen nog achter zien te komen waarom of waaraan ze is overleden.
De aanzegger mompelde desgevraagd iets dat de oude dame was gevallen en niet weer op was gestaan.
We vragen het binnenkort na bij iemand die gewoon normaal Frans praat en die we wat beter kunnen verstaan.
Want dat is altijd weer het probleem.
Gisteren was ik bij de kapper en zat krantlezend op mijn beurt te wachten. De deur gaat open en een andere inwoner van Esplas komt binnen en gaat enthousiast naast me zitten. Een alleraardigste vent, monsieur Marty en een echte kletser.
Maar het grote probleem: hij praat niets anders dan patois, het plaatselijke dialect, en dan ook nog heel snel. En dat is voor ons nog moeilijker te verstaan dan het Fries door een Limburger.
En dus kon ik hem niet meer antwoorden dan ja of nee, afhankelijk van wat ik meende te begrijpen. En dat is ook niet zo leuk.
