Dat is goed voor een mens, dus ook voor mij. Meestal laat ik Diny alleen gaan als er ergens weer eens een concert is. Dan moet ze ’s avonds laat weer alleen in het donker naar huis. Maar daar draait ze haar hand niet voor om.
Maar het laatste kooroptreden van dit seizoen in de tempel van Carla Bayle wilde ik toch wel even meemaken. Dat is niet zo heel ver hier vandaan en het was mooi weer dus kon ik wel ergens lekker in de zon gaan zitten wachten tot het spektakel zou beginnen. Want Diny moest natuurlijk eerst nog weer repeteren.
Om 9 uur was ik present maar de dirigent stond nog rustig buiten te kletsen, hij had geen haast.Maar toch werd er een keer begonnen en wel met het optreden van een koor uit Carla Bayle.
Ik vond het natuurlijk erg mooi maar ook wel een beetje lang, er kwam voor mijn gevoel geen eind aan. Maar ik ben geen eerlijk criticus, ik vind het al gauw te lang duren.
Een hoogtepunt was de in het Nederlands gezongen bestseller “tulpen uit Amsterdam”. Wat een verrassing.
Daarna was le chorale Chanterive, het koor van Diny aan de beurt. Zij zongen mooie, snelle en vooral korte liedjes, een genot om naar te luisteren.
Ik zal later nog een paar liedjes op de site zetten, dan kunnen jullie het zelf horen.
Na afloop was er de traditionele “pot d’amitié” , een gezellige gezamenlijke borrel op de goede afloop. De grote hoeveelheden verschillende hapjes die er dan ook vanzelfsprekend bij horen waren echt verrukkelijk.
En dan rij je na afloop in het donker weer naar huis en het enige wat je dan onderweg tegen komt zijn 3 hazen, 1 konijn en 1 egel. Nee, last van files heb je hier niet om die tijd.
