woensdag 21 september 2011

Airbus.

Airbus, de trots van Frankrijk en zeker de trots van het zuiden. En natuurlijk een grote werkgever. Ik was er nog nooit geweest, ondanks dat die mogelijkheid er al lang is.

En als je dan bezoek hebt ga je wat bedenken om ze mee naar toe te nemen, want bezoek mag zich natuurlijk geen ogenblik vervelen.
Dus zijn we met z’n drieën naar Toulouse getrokken om eens te kijken hoe groot die airbus 380 nu wel niet is.

En groot istie, zonder twijfel, maar om nu te zeggen man, man, wat imposant, nou nee.
Helaas kom je er niet dicht genoeg bij om de grootte af te meten aan de menselijke maat. Daarvoor moet je er naast of onder kunnen gaan staan.

En nu ik toch kritisch bezig ben, het viel allemaal wat tegen. De gidsdame vertelde haar verhaal alleen in heel rap Frans, waar Jan en Peter en nog vele andere Nederlanders niets en ik maar een deel van kon verstaan. Van zo’n internationaal bedrijf mag je toch verwachten dat ze met de moderne technieken iedere nationaliteit in de eigen taal uitleg kunnen geven.
Maar nee, dat is te veel gevraagd. En dat voor 14 euro per persoon!

En wat ons ook verbaasde was dat er 4 airbusjes 380 in de montagehal stonden en dat je bijna niemand bezig zal met het in elkaar zetten van die dingen. Terwijl er toch duidelijk verteld werd dat er elke maand 2 toestellen afgeleverd moeten worden. Daarvoor verwacht je dat het krioelt van bezige mensjes om die toestellen.

Maar je hebt het toch even gezien.